Najpopularniejsze z nich to takie testy, jak: Wechsler, Stanford-Binet, Leiter, matryce Ravena. Czym się różnią te testy? Każdy z nich mierzy inteligencję ogólną dzieci, jednak pomiędzy testami występują różnice. Poniżej omówimy krótko każdy z testów.

Skala Bineta, zwana początkowo skalą Bineta-Simona, a obecnie – Stanfordzką Skalą Inteligencji Bineta (najnowsza wersja – Stanford Binet 5 – w skrócie SB5), była pierwowzorem testów inteligencji. Narzędzie wprowadziło pojęcie wieku umysłowego, a jego założeniem jest dostosowywanie programów nauczania do poziomu rozwoju inteligencji dziecka.

Skalę stosuje się więc zarówno w przypadku problemów z nauką, jak i do badania dzieci szczególnie uzdolnionych. Jako jedno z nielicznych narzędzi skala Bineta umożliwia diagnozę stopnia niepełnosprawności umysłowej oraz diagnozę osób o wybitnych możliwościach intelektualnych. Test przeznaczony jest dla osób w wieku od 2 do 70 lat. Czas wykonania testu wynosi 20-90 minut. Pomiar ma charakter adaptatywny, a więc dostosowany do możliwości badanego – nie trzeba przechodzić całego testu, by określić poziom inteligencji.

Znakomicie nadaje się też do badania młodszych i słabo współpracujących dzieci, gdyż pozwala na dostosowywanie metody przeprowadzania badania i oferuje szerokie możliwości wplatania w nie elementów zabawy oraz wszelkich rekwizytów, takich jak klocki, kubki, wkładanki, zabawki, kostki, obrazki.

Test mierzy składniki inteligencji ogólnej należące do pięciu grup: rozumowanie płynne, rozumowanie ilościowe, wiedza skrystalizowana, pamięć krótkotrwała i przetwarzanie wzrokowe. 

Kolejnym, później powstałym testem do badania inteligencji jest test Wechslera. Jest to bateria testów przeznaczonych do stosowania w różnych grupach wiekowych i zawierających normy dla tych grup. Test ten dobrze mierzy inteligencję znajdującą się w zakresie norm, nie nadaje się dobrze do dokładnej oceny stopnia niepełnosprawności czy ponadprzeciętnych zdolności.

Znakomicie pozwala natomiast zauważyć słabe i mocne strony rozwoju poznawczego dziecka. Aktualnie stosowaną wersją testu dla osób od 16 do 54 roku życia jest WAIS-R, natomiast dla dzieci w wieku 6-16 lat – WISC-V. 

Test matryc Ravena (TMS) to rzadko już stosowany test. Bada on inteligencję ogólną na podstawie dostrzegania relacji między obiektami – matrycami. Pod koniec lat 80 zauważono tzw. efekt sufitowy, czyli wzrost liczby wysokich wyników uzyskiwanych w tym teście dla młodszych osób. Została postawiona hipoteza o potencjalnej utracie trafności testu na skutek przemian cywilizacyjnych. Dodatkowo test trafił do populacji za pośrednictwem internetu, przez co stracił swoją wiarygodność, dlatego też jest coraz rzadziej używany w badaniach inteligencji.

Innymi stosowanymi w diagnozie inteligencji dzieci narzędziami są m.in. testy Cattella, IDS oraz APIS, a także skala Leitera.

Test inteligencji Leiter 3 umożliwia badanie dzieci w wieku 3-15 lat i jest to test niewerbalny, a więc możliwy do wykonania nawet u dzieci z zaburzeniami słuchu, mowy czy komunikacji, ze zdiagnozowanym ADHD lub zaburzeniami ze spektrum autyzmu, z urazowym uszkodzeniem mózgu, opóźnieniem rozwoju intelektualnego i nieznających języka.

Test mierzy funkcje poznawcze w wymiarze: rozumowania płynnego, przetwarzania wzrokowo-przestrzennego, pamięci roboczej wzrokowej, procesów uwagi i przezwyciężania interferencji poznawczej 

Warto wspomnieć, że jeśli chodzi o niepełnosprawność intelektualną, sam test nie jest wystarczającym wyznacznikiem do jej stwierdzenia.

Czasami na zaniżenie wyników badania inteligencji mogą wpływać inne czynniki, jak zaburzenia lękowe, zaburzenia uwagi czy depresja, a nawet wysokie temperatury. Ponadto poza takimi obszarami, jak poziom rozwoju umysłowego, spostrzeganie, uwaga, myślenie czy pamięć, do stwierdzenia niepełnosprawności konieczna jest ocena rozwoju mowy, motoryki, procesów emocjonalno-motywacyjnych i dojrzałości społecznej

Oprócz testów inteligencji często wykonuje się więc także ocenę przystosowania przy pomocy takich narzędzi, jak ABAS-3 (System Oceny Zachowań Adaptacyjnych) czy FSDS (Funkcjonalna Skala Dojrzałości Społecznej). Są one przydatne również w diagnozie dzieci z podejrzeniem zaburzeń ze spektrum autyzmu. Badają funkcjonowanie w strefie  społecznej i praktycznej (życie społeczne i domowe, samoobsługa, uspołecznienie, zdrowie).