Układ przedsionkowy to  najwcześniej dojrzewający system zmysłowy naszego organizmu – jest w pełni ukształtowany już w życiu płodowym. Znajduje się w uchu wewnętrznym naszego ciała i odpowiada za odbieranie wrażeń z ruchu: ruch liniowy przód-tył, góra dół, ruch obrotowy i zmiany pozycji głowy, odpowiada również za reakcje na działające na siły działające na nasze ciało. Dzięki temu jesteśmy w stanie utrzymać równowagę i zachować odpowiednią pozycję w ruchu. Jego zaburzenia mogą prowadzić do problemów z koordynacją ruchową i właściwą postawą oraz zaburzeń takich jak choroba lokomocyjna. 

Nadreaktywność układu przedsionkowego

W przypadku zbyt niskiego progu pobudzenia układu przedsionkowego mogą pojawić się poniższe objawy:

• strach przed ruchem i zmianami pozycji głowy w przestrzeni;

• lęk przed oderwaniem ng od podłoża;

• dyskomfort kiedy dziecko jest na ręka, jest podrzucane, bujane, odchylane przez rodzica;

• niechęć do huśtawek, karuzel i aktywności na placu zabaw z oderwaniem nóg od podłoża;

• lęk przed upadkiem;

• nietolerancja na ruch, negatywne somatyczne odczucia podczas ruchu (mdłości, wymioty, zawroty głowy)

• mdłości nawet podczas patrzenia na szybki ruch;

• choroba lokomocyjna.

Podreaktywność układu przedsionkowego

Jeśli dziecko ma podwyższony próg reakcji w obszarze równowagi, najczęściej objawia się to w poniższy sposób:

• obniżone reakcje na ruch, częste upadki, potykanie się, brak reakcji obronnych na ruch;

• dziecko w ciągłym ruch, trudności w zatrzymaniu się, brak reakcji na sygnał “STOP”, częste przyjmowanie pozycji głową w dół, kręcenie się wokół własnej osi do upadłego, bujanie się, kiwanie, kręcenie w sytuacjach, kiedy ma przyjąć pozycję statyczną ;

• silne pobudzenie w reakcji na ruch, trudność w zakończeniu takiej aktywności;