Terapia karmienia noworodków i małych dzieci

Terapia karmienia to obszar specjalizacji neurologopedy dziecięcego, który koncentruje się na ocenie i wspieraniu funkcji związanych z przyjmowaniem pokarmu u niemowląt i małych dzieci. W ramach konsultacji diagnozowane są trudności w zakresie ssania, połykania, żucia oraz nawyków żywieniowych, które mogą wpływać na zdrowie i rozwój dziecka.

Kiedy warto zgłosić się na konsultację z zakresu terapii karmienia?

Wizyta u neurologopedy specjalizującego się w terapii karmienia zalecamy, gdy opiekunowie obserwują niepokojące objawy związanych z jedzeniem, ssaniem, połykaniem i zachowaniem dziecka podczas posiłków. 

 

Wskazaniami do konsultacji są m.in.:

  • trudności z uchwyceniem piersi lub butelki, krótkie i bolesne karmienia, nieefektywne ssanie,
  • dławienie się, krztuszenie lub wypływanie pokarmu kącikiem ust,
  • nadmierne ulewanie lub wymioty,
  • niepokój, płaczliwość, odwracanie głowy od pokarmu, niechęć do karmienia,
  • wybiórczość pokarmowa lub odmawianie przyjmowania pokarmów stałych,
  • opóźnienia w rozszerzaniu diety lub brak postępu w jedzeniu,
  • trudności z żuciem i połykaniem pokarmów o różnych konsystencjach,
  • zaburzenia napięcia mięśniowego.

Terapia karmienia - krok po kroku

Praktyczne wskazówki i informacje dla rodziców, których małe dzieci mają problemy z pobieraniem pokarmu

Umów wizytę u neurologopedy -->

Czym się zajmuje neurologopeda?

Neurologopeda prowadzący terapię karmienia ocenia budowę oraz funkcjonowanie narządów artykulacyjnych, napięcie mięśniowe, integrację odruchów oralnych, a także sposób karmienia i pozycjonowania dziecka.

 

W razie potrzeby wdraża terapię, której celem jest wsparcie funkcji prymarnych i poprawa komfortu karmienia – zarówno dziecka, jak i opiekuna.

Jak przebiega konsultacja neurologopedyczna?

Pierwsza wizyta u neurologopedy z niemowlęciem lub noworodkiem trwa około 50 minut i obejmuje:

  • szczegółowy wywiad z rodzicami dotyczący rozwoju dziecka, przebiegu karmienia, sposobu rozszerzania diety oraz wcześniejszych interwencji,
  • ocenę funkcji prymarnych (ssanie, połykanie, oddychanie), odruchów oralnych, napięcia mięśniowego, reakcji sensorycznych 
  • ocena budowy i funkcji aparatu artykulacyjnego, w tym języka, warg, wędzidełka,
  • obserwację dziecka w interakcji z opiekunem w trakcie karmienia lub podczas kontaktu z jedzeniem (w zależności od wieku i możliwości dziecka),
  • analizę pozycji karmienia oraz sposobu podawania pokarmu,
  • omówienie obserwacji i wstępnych wniosków z rodzicami,
  • przedstawienie rekomendacji dotyczących dalszego postępowania: w tym ćwiczeń, zmian w sposobie karmienia lub konieczności konsultacji z innymi specjalistami.

W przypadku niemowląt i małych dzieci konsultacja odbywa się w atmosferze dostosowanej do ich potrzeb i możliwości, a cały proces prowadzony jest z poszanowaniem komfortu emocjonalnego dziecka i rodzica.

 

Cele terapii

  • Wspieranie prawidłowego rozwoju funkcji prymarnych (oddychania, ssania, połykania, gryzienia i żucia) – które są podstawą do dalszego rozwoju mowy oraz prawidłowego rozwoju zgryzu,

  • Wspieranie efektywnego ssania i połykania – nauka prawidłowej koordynacji ssania, połykania i oddychania, niezbędnej dla bezpiecznego przyjmowania pokarmu,

  • Zwiększenie komfortu karmienia – zmniejszenie niepokoju i napięcia u dziecka podczas posiłku oraz wspieranie pozytywnych doświadczeń sensorycznych związanych z jedzeniem.

  • Wspomaganie przejścia z karmienia piersią lub butelką do pokarmów stałych – dostosowanie strategii wprowadzania pokarmów w zależności od dojrzałości oralnej dziecka.

  • Normalizacja napięcia mięśniowego w obrębie twarzy, języka i ust – co przekłada się na bardziej wydajne i bezpieczne karmienie.

  • Przygotowanie do zabiegów w obrębie jamy ustnej (np. podcięcie wędzidełka) – poprawa funkcji przed i po zabiegu, w celu minimalizacji trudności i wsparcia prawidłowego rozwoju funkcji prymarnych

  • Tworzenie podstaw do prawidłowego rozwoju mowy – poprzez harmonijny rozwój funkcji oralnych i ich integrację z rozwojem neurologicznym dziecka.

Jak się przygotować?

Aby konsultacja była jak najbardziej efektywna, warto przygotować i zabrać ze sobą:

  • książeczkę zdrowia dziecka, informacje o przebiegu ciąży i porodu,
  • wyniki badań (jeśli były wykonywane) lub wcześniejsze opinie specjalistów,
  • filmik obrazujący niepokojące zachowanie podczas karmienia,
  • odciągnięty pokarm/mleko modyfikowane/przekąskę w celu możliwości oceny funkcji,
  • butelkę, smoczek, łyżeczkę, kubek i inne akcesoria, z których dziecko aktualnie korzysta (w zależności od wieku - na przykład nakładki do karmienia, jeśli mama karmi piersią i korzysta z nich)
  • pytania i obserwacje, które chcieliby Państwo omówić z terapeutą.

Co otrzymam po wizycie u neurologopedy?

Po zakończeniu konsultacji neurologopeda przekazuje:

  • podsumowanie wywiadu i obserwacji,
  • rekomendacje terapeutyczne: ćwiczenia, zmiany w nawykach żywieniowych, techniki wsparcia karmienia,
  • zalecenia dotyczące konsultacji u innych specjalistów (np. fizjoterapeuty, gastrologa, doradcy laktacyjnego),
  • propozycję dalszych kroków diagnostycznych lub terapeutycznych – jeśli będą wskazane.

W niektórych przypadkach jedna konsultacja wystarcza, by rozwiać wątpliwości rodziców i upewnić ich, że rozwój funkcji karmienia przebiega prawidłowo. W innych – zaproponowany zostaje indywidualny plan terapii dostosowany do potrzeb dziecka i jego rodziny.

Jakie są efekty terapii karmienia u dzieci?

Skuteczność terapii zależy od wielu czynników, w tym etiologii (przyczyny) zaburzenia i głębokości zaburzeń. 

 

Pomimo wysiłków i współpracy z rodzicami, efekty terapii mogą być zauważalne dopiero po kilku miesiącach regularnej pracy.

 

Rozwój prawidłowych odruchów i funkcji języka i całej sfery orofacjalnej – w zależności od potencjału dziecka i przyczyn zaburzenia – może wymagać dłuższego czasu i systematycznej kontynuacji terapii. 

 

Udział i rola rodzica w terapii

Rodzic odgrywa kluczową rolę zarówno w procesie konsultacyjnym, jak i późniejszej terapii. To opiekun najlepiej zna dziecko i jest najważniejszym źródłem informacji o jego funkcjonowaniu.

 

W trakcie konsultacji obserwujemy też, w jaki sposób przebiega pielęgnacja i interakcja z dzieckiem, żeby dostarczyć wskazówek i wesprzeć rodzica w optymalnym procesie karmienia dziecka. 

 

Konsultacja to również przestrzeń do zadawania pytań i uzyskania wsparcia w codziennych wyzwaniach związanych z karmieniem.

Dalsze kroki – co może się wydarzyć po konsultacji?

Po konsultacji u neurologopedy dziecięcego możliwe są następujące, opcjonalne kroki, dostosowane indywidualnie do potrzeb dziecka i jego rodziny:

  • Wdrożenie terapii logopedycznej – jeśli stwierdzone zostaną trudności wymagające systematycznego wsparcia, logopeda zaproponuje plan terapii oraz częstotliwość spotkań.
  • Zalecenie ćwiczeń do domu – w wielu przypadkach kluczowe znaczenie ma codzienna praca opiekuna z dzieckiem. Neuroogopeda przekaże konkretne wskazówki oraz techniki do wdrażania w naturalnym środowisku dziecka.
  • Monitorowanie rozwoju funkcji karmienia – jeśli dziecko nie wykazuje obecnie poważnych trudności, ale istnieją czynniki ryzyka, specjalista może zaproponować kontrolne spotkania w określonych odstępach czasu.
  • Konsultacja z innymi specjalistami – w zależności od obrazu klinicznego dziecka, neurologopeda może zalecić wizytę u fizjoterapeuty, doradcy laktacyjnego, gastrologa, pediatry, psychologa lub innego terapeuty.
  • Ocena wędzidełka języka lub wargi – jeśli podejrzewane są nieprawidłowości anatomiczne w obrębie jamy ustnej, logopeda może przeprowadzić ocenę wędzidełek i w razie potrzeby zasugerować dalszą diagnostykę lub zabieg (np. frenotomię), zawsze w oparciu o funkcjonalne objawy.
  • Zakończenie procesu diagnostycznego – jeśli rozwój dziecka mieści się w normie, a trudności mają charakter przejściowy, konsultacja może zakończyć się wyłącznie na etapie oceny i przekazania zaleceń bez konieczności dalszej terapii.

Gdzie się odbywa terapia karmienia niemowląt i noworodków?

 

Spotkania odbywają się stacjonarnie, w Centrum Fiklon, na ulicy Wielickiej 20, Kraków. 

 

W przypadku tej terapii nie ma możliwości realizacji zdalnie - specjalista musi przeprowadzić badanie dziecka w gabinecie. 

Ile kosztuje terapia karmienia?

Pierwsze spotkanie

Spotkanie indywidualne z dzieckiem i rodzicami

 

240 PLN

Kolejne sesje

Indywidualna sesja terapeutyczna z dzieckiem (50 minut)

 

190 PLN

Neurologopedzi - terapia niemowląt

Dorota Malżycka
Dorota Malżycka black arrow Neurologopeda kliniczny, oligofrenopedagog, terapeuta miofunkcjonalny, dogoterapeuta, terapeuta niemowląt, terapeuta karmienia.
Agnieszka Oliwka
Agnieszka Oliwka black arrow Neurologopeda dziecięcy, logopeda, pedagog, terapeuta ręki.
Małgorzata Gruszecka
Małgorzata Gruszecka black arrow Neurologopeda dziecięcy, hipoterapeuta
Anna Firek – Wróbel
Anna Firek – Wróbel black arrow Neurologopeda dziecięcy

Umów się na konsultację

Umów on-line

kontakt@fiklon.pl

 

Odpowiadamy szybko

 

 

Zadzwoń:

 

+48 502 201 208

 

8.00 – 20.00

 

(od poniedziałku do piątku)

 

Wielicka 20, Kraków

 

 

chłopiec wyciagający dłoń

Psychoedukacja rodziców dzieci z wybiórczością pokarmową

Jesli Twoje dziecko je kilka wybranych produktów, nie toleruje nowości, a posiłki są stresującym doświadczeniem, mogą być to symptomy wybiórczości pokarmowej. Jako rodzic zapewne martwisz się, że jego dieta jest monotonna i brakuje mu składników odżywczych? Rozumiemy to. Wybiórczość pokarmowa u dzieci to wyzwanie, które dotyka wielu rodzin. Nasz program psychoedukacyjny opracowaliśmy po to, aby wesprzeć rodziców w tej sytuacji, dostarczając wiedzy, narzędzi i praktycznych rozwiązań.

Dlaczego psychoedukacja rodziców?

Nasz program skierowany jest do rodziców, którzy podejrzewają wybiórczość pokarmową u swojego dziecka lub otrzymali już taką diagnozę. Zaplanowany jest jako praktyczne wsparcie i odpowiedź na pytania, które wielokrotnie słyszymy. 

 

Po otrzymaniu diagnozy wyzwania pojawiają się w co najmniej kilku obszarach:

  • emocje – u dziecka i rodziców – podpowiadamy, jak je lepiej zrozumieć i jak radzić sobie z emocjami, które czuje rodzic i dziecko;
  • wiedza – opowiadamy, co wiadomo o postrzeganiu przez dzieci różnych pokarmów i mechanizmach zachowań w obszarze odżywiania;
  • codzienne życie – jak radzić sobie w typowych sytuacjach – przygotowywania posiłków, jedzenia w domu i poza domem, odwiedzin i spotkań rodzinnych;
  • współpraca z placówką – jak rozmawiać z nauczycielami i opiekunami dziecka i zaangażować ich proces wspierania dziecka.

Chcemy odpowiedzieć na typowe pytania, które – w naturalny sposób – pojawiają się w związku z problemami z odżywianiem. 

 

W trakcie programu uzyskasz odpowiedzi na m.in.: poniższe pytania:

  • Czym jest wybiórczość pokarmowa i jak funkcjonują dzieci, które się z nią borykają?
  • Czym się różni wybiórczość od neofobii (która jest naturalna i rozwojowa)?
  • Jak czują się i myślą w trakcie posiłków?
  • Czego potrzebują w środowisku?
  • Jak czują się w trakcie wspólnych posiłków, jak odczuwają presję?
  • Jaką pomoc mogą uzyskać rodzice dzieci z diagnozą wybiórczości pokarmowej?
  • Jak wspierać dziecko w eksperymentowaniu z jedzeniem?
  • Jak dostosować proces przygotowywanie i spożywania posiłków?

Wybiórczość pokarmowa jest złożonym zjawiskiem – obejmuje czynniki psychologiczne, sensoryczne, dietetyczne i fizjologiczne. Dlatego chcemy pomóc rodzicom lepiej poznać zachowanie dziecka i źródła trudności i podpowiedzieć, w jaki sposób wspierać je w domu, placówce edukacyjnej, w trakcie podróży czy spotkań z rodziną. 

 

Zgłoś się do programu –>

 

Psychoedukacja rodziców dzieci z wybiórczością pokarmową

oraz inne informacje praktyczne dla uczestników spotkań 

Program psychoedukacji składa się z 5 spotkań.

1. 

Zrozumieć wybiórczość - spotkanie z psychodietetykiem

Na początku przyjrzymy się, czym jest wybiórczość pokarmowa – jak ją rozpoznać i odróżnić od innych trudności z jedzeniem. Omówimy jej fizjologiczne i psychologiczne przyczyny, by lepiej zrozumieć, skąd się bierze i jak się rozwija.

 

Pokażemy najczęstsze błędy żywieniowe i postawy rodzicielskie, które – choć często wynikają z troski – mogą nieświadomie pogłębiać problem. Porozmawiamy też o konsekwencjach zdrowotnych długotrwałej wybiórczości. Rodzice dowiedzą się:

  • jak zwiększać wartość odżywczą posiłków w kontekście wybiórczego jedzenia,
  • jak budować pozytywną, bezpresyjną atmosferę wokół jedzenia,
  • jak wspierać dziecko bez walki o każdy kęs,
  • jak radzić sobie z własnym napięciem, lękiem i poczuciem winy.

Będziemy pracować nad zrozumieniem, akceptacją i praktycznym podejściem – by jedzenie przestało być polem walki, a stało się bezpieczną częścią codzienności.

2. 

Jedzenie to nie tylko smak - spotkanie z neurologopedą

Zrozumiecie, w jaki sposób wygląda rozwój funkcji prymarnych (przełykanie, gryzienie, oddychanie) od urodzenia – jak wygląda prawidłowy rozwój i jak wpływa to na odżywianie się dzieci? Omówimy wpływ trudności w obrębie jamy ustnej na wybiórczość pokarmową (np. nadwrażliwość, podwrażliwość). Dlaczego niektóre dzieci mają problem z gryzieniem, żuciem czy połykaniem?

 

Pokażemy też znaczenie konsystencji i tekstury pokarmów i wskażemy, jakie są ćwiczenia i techniki wspierające rozwój właściwych odruchów i funkcji prymarnych w obszarze orafacjalnym u dzieci.

Będzie też mogli dowiedzieć się, w jaki sposób neurologopeda prowadzi terapię wybiórczości pokarmowej i problemów z jedzeniem?

3. 

Emocje, komunikacja i relacje a jedzenie - spotkanie z psychologiem

Omówimy, jakie są emocje towarzyszące posiłkom – u dziecka i u rodzica. Jakie znaczenie ma odżywianie dla budowania się relacji u dziecka od najwcześniejszych etapów rozwoju?
Jak unikać błędów w komunikacji i eskalowania konfliktu przy stole?

 

Zastanowimy się i porozmawiamy o lęku, frustracji i presji na proces jedzenia. Oraz o tym, jak budować poczucie bezpieczeństwa i akceptację wokół jedzenia.

 

Omówimy też metody pracy z dzieckiem nad zmniejszeniem oporu i lęku przed nowymi smakami. Dzięki temu, dowiecie się, jak rodzice mogą wspierać samodzielność dziecka w jedzeniu – kiedy i jak mądrze to robić?

4. 

Doświadczenia sensoryczne pokarmów - spotkanie z terapeutą SI

Nasza specjalistka wyjaśni, co to jest integracja sensoryczna i jak wpływa na zachowania żywieniowe – kiedy mogą pojawiać się problemy w tym obszarze i dlaczego? Jaki jest związek między przetwarzaniem sensorycznym a problemami z jedzeniem.

 

Powiemy też, jak może wyglądać profil sensoryczny dziecka z wybiórczością pokarmową – co oznacza nadwrażliwość/podwrażliwość w kontekście smaku, zapachu, tekstury?

Omówimy przykłady aktywności i zabaw wspierających rozwój integracji sensorycznej w obszarze oralnym i nie tylko.

 

Porozmawiamy też, kiedy szukać pomocy u terapeuty integracji sensorycznej i jak wygląda terapia?

5. 

Krok po kroku do poszerzania diety - spotkanie z psychodietetykiem

Omówimy kluczowe wnioski z poprzednich spotkań i podsumujemy całość zdobytej wiedzy.

 

Stworzymy też indywidualny plan działania dla dziecka i rodziny. Wskażemy praktyczne strategie wprowadzania nowych produktów (metoda małych kroków, metoda mostów, modelowanie).

 

Przypomnimy też, jak radzić sobie z regresami i trudnościami? I jak utrwalać pozytywne nawyki żywieniowe, służące budowaniu zdrowej relacji z jedzeniem. Zostawimy też czas na dodatkowe pytania od rodziców.

Kiedy odbywają się spotkania?

Każde ze spotkań umawiane jest indywidualnie i przeprowadzamy je w centrum Krakowa (Wielicka 20), w godzinach odpowiednich dla rodziców lub on-line.

 

Sugerujemy realizację programu w ciągu 3-4 tygodni od pierwszego spotkania. 

Jak wyglądają konsultacje?

Każda z konsultacja trwa do 50 minut i ma wstępny program oraz listę tematów, które omawiamy.

 

Są to jednak spotkania, które mają służyć rodzicom, dlatego w trakcie rozmowy podążamy za tematami i odpowiadamy na pytania. Warto mieć je spisane przed spotkaniem.

Kto prowadzi spotkania dla rodziców?

Spotkania prowadzone są przez specjalistów mających wieloletnie doświadczenie w pracy diagnostycznej i terapeutycznej z dziećmi jedzącymi wybiórczo i mającymi problemy w obszarze odżywiania.

 

W tym z dziećmi neuroatypowymi, z diagnozą spektrum autyzmu czy zaburzeń integracji sensorycznej.

 

Dzięki czemu rozumieją dobrze zarówno prawidłowe jak i nietypowe wzorce rozwoju dzieci.

Zespół prowadzący psychoedukację

Joanna Dulak
Joanna Dulak black arrow Psycholog, oligofrenopedagog, terapeuta osób w spektrum autyzmu, terapeuta integracji sensorycznej
Anna Patrzałek
Anna Patrzałek black arrow Specjalistka w żywieniu niemowląt i małych dzieci, terapeuta karmienia
Aleksandra Jutrzenka-Trzebiatowska
Aleksandra Jutrzenka-Trzebiatowska black arrow Terapeuta integracji sensorycznej, terapeuta ręki, nauczyciel edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej, nauczyciel wychowania fizycznego, instruktor gimnastyki korekcyjnej.
Katarzyna Gołba
Katarzyna Gołba black arrow Neurologopeda, pedagog, terapeuta karmienia oraz terapeuta miofunkcjonalny
Paulina Dobrowolska
Paulina Dobrowolska black arrow Psychodietetyk, dietetyk dziecięcy, terapeutka karmienia, dietetyczka sportowa, technolożka żywności
Natalia Mikołajczyk
Natalia Mikołajczyk black arrow Terapeutka integracji sensorycznej, terapeutka ręki, terapeutka zajęciowa.
Ewelina Opalko
Ewelina Opalko black arrow Psycholog, psychoterapeuta, specjalistka w zakresie psychologii klinicznej osób dorosłych oraz psychoterapii dzieci i młodzieży, wykładowczyni w dziedzinie psychologii.
Małgorzata Gruszecka
Małgorzata Gruszecka black arrow Neurologopeda dziecięcy, hipoterapeuta

Co otrzymam w ramach psychoedukacji?

W ramach program psychoedukacji rodzice otrzymują:

  • 5 spotkań ze specjalistami rozwojowymi;
  • Możliwość zadawania pytań i rozwiewania pojawiających się wątpliwości;
  • Wskazówki dotyczące współpracy z placówką edukacyjną w zakresie odżywiania dzieci;
  • Lepsze rozumienie funkcjonowania dziecka z neofobią;
  • Techniki pracy z dzieckiem w codziennych sytuacjach, przy przygotowywaniu i spożywaniu posiłków w domu i poza domem;
  • Listę książek i materiałów, które pomogą w rozumieniu wybiórczości pokarmowej;
  • Kontakty i wskazówki dotyczące możliwości dalszego wsparcia.

Gdzie odbywają się spotkania?

 

Konsultacje odbywają się w Centrum Fiklon, na ulicy Wielickiej 20 w Krakowie. 

 

W przypadku braku możliwości spotkania osobistego, możliwe jest prowadzenie spotkań zdalnie, za pomocą platformy Google Meet.

Ile kosztuje program psychoedukacji?

Pełny proces (5 spotkań indywidualnych)

2 spotkania z psychodietetykiem dziecięcym

1 spotkanie z neurologopedą

1 spotkanie z psychologiem dziecięcy

1 spotkanie z terapeutą SI

 

950 PLN

Korzyści z udziału rodziców w programie

Kompleksowa wiedza: Zrozumiesz wybiórczość pokarmową z różnych perspektyw (żywieniowej, psychologicznej, sensorycznej, neurologopedycznej).

Praktyczne narzędzia: Zdobędziesz konkretne strategie i wskazówki do zastosowania w codziennym życiu.

 

Wsparcie specjalistów: Będziesz miał/a okazję do zadawania pytań i konsultacji z doświadczonymi ekspertami.

Zwiększona pewność siebie: Poczujesz się pewniej w radzeniu sobie z wyzwaniami żywieniowymi.

Lepsza atmosfera w domu: Nauczysz się, jak zmniejszyć napięcie i stres wokół posiłków.

Zdrowsze nawyki: Pomożesz swojemu dziecku budować zdrowszą i bardziej zróżnicowaną dietę.

Umów się na konsultację

Umów on-line

kontakt@fiklon.pl

 

Odpowiadamy szybko

 

 

Zadzwoń:

 

+48 502 201 208

 

8.00 – 20.00

 

(od poniedziałku do piątku)

 

Wielicka 20, Kraków

 

 

chłopiec wyciagający dłoń

Dowiedz się więcej o wybiórczości pokarmowej

Moje dziecko nie chce jeść – jak sobie radzić i jak wspierać przedszkolaka z neofobią?
Dieta

Moje dziecko nie chce jeść – jak sobie radzić i jak wspierać przedszkolaka z neofobią?

Badanie funkcji wykonawczych dziecka

Codzienna aktywność wymaga przetwarzania wielu informacji – językowych, wizualnych, społecznych czy emocjonalnych. Oprócz „klasycznych” umiejętności poznawczych, jak pamięć czy inteligencja, które umożliwiają przetwarzanie informacji, wykorzystujemy również uwagę, pamięć roboczą, kontrolę hamowania, giętkość poznawczą czy umiejętności metapoznawcze jak planowanie aktywności. Ocena tych tzw. funkcji wykonawczych umożliwia zrozumienie kompetencji i poziomu rozwoju poznawczego dziecka. Jest też częścią diagnozy ADHD u dzieci.

Czym są funkcje wykonawcze?

Funkcje wykonawcze, określane też czasem jako funkcje zarządcze, to pojęcie, które psychologowie poznawczy stosują do opisania zbioru złożonych procesów i umiejętności poznawczych, które umożliwiają kontrolowanie, regulowanie i kierowanie zachowaniem w sposób świadomy, celowy i dostosowany do sytuacji.

 

Uważa się je za „zarządczą” część umysłu, która koordynuje inne procesy poznawcze, umożliwiając świadome sterowanie zachowaniem i myśleniem.

 

Funkcje wykonawcze są istotne dla planowania działań, podejmowania decyzji, rozwiązywania problemów, kontrolowania impulsów oraz monitorowania i korygowania własnych aktywności.

Do podstawowych składników funkcji wykonawczych zalicza się m.in.:

  • pamięć roboczą (krótkotrwałe przechowywanie i manipulowanie informacjami),
  • planowanie i organizowanie działań,
  • kontrolę uwagową,
  • hamowanie niepożądanych reakcji (kontrola impulsów),
  • elastyczność poznawczą (zdolność do zmiany strategii działania w zależności od okoliczności),
  • monitorowanie i ocenę własnych działań.

Funkcje wykonawcze są dziecku niezbędne do realizacji celów, adaptacji do nowych lub złożonych sytuacji oraz skutecznego funkcjonowania w życiu codziennym i społecznym.

 

Mają one też – obok poziomu inteligencji – fundamentalny wpływ na poziom osiągnieć szkolnych i akademickich.

 

Badacze neuroróżnorodności wskazują, że nieprawidłowy rozwój i działanie funkcji wykonawczych przy spektrum autyzmu może być przyczyną pojawiających się w spektrum trudności takich jak zaburzona teoria umysłu, obniżona zdolność inicjowania kontaktu wzrokowego, czy utrudniona umiejętność naśladowania.

 

Z kolei u dzieci z diagnozą ADHD pojawiają się problemy związane z koncentracją uwagi i rozproszeniem oraz utrudnionym planowaniem własnych działań i kontrolą ich wykonania.

 

Naukowcy prowadzący badania mózgu wskazują, że funkcje wykonawcze realizowane są przez płaty czołowe i przedczołowe mózgu – obszary, które osiągają swoją dojrzałość najpóźniej w rozwoju człowieka, w okresie dojrzewania i wczesnych lat 20-tych życia. 

Kiedy przeprowadzić diagnozę funkcji wykonawczych?

Badanie funkcji wykonawczych przeprowadza się najczęściej w kontekście podejrzenia ADHD – jest to element procesu diagnozy zespołu deficytu uwagi.

 

Badanie takie można jednak przeprowadzać w celu oceny, jak dziecko funkcjonuje w zakresie kontroli swoich procesów poznawczych i impulsów, w celu podjęcia treningu. Funkcje wykonawcze bowiem poddają się ćwiczeniom i odpowiednio zastosowany trening może pomóc dziecku lepiej kontrolować uwagę i impulsy oraz poprawić elastyczność poznawczą. 

 

Umów badanie funkcji wykonawczych  w Krakowie –> 

 

Wskazania do przeprowadzenia oceny funkcji wykonawczych

 

Badanie funkcji wykonawczych można przeprowadzić, gdy rodzice lub opiekunowie obserwują częste występowanie poniższych objawów:

  • trudności w planowaniu, organizacji i kontroli zachowania,
  • trudności w adaptacji do nowych sytuacji,
  • łatwe rozpraszanie się,
  • zapominanie i gubienie rzeczy,
  • trudności w doprowadzeniu do końca zaplanowanych zadań,
  • niska kontrola impulsów,
  • trudności w nauce,
  • otrzymana diagnoza spektrum autyzmu lub ADHD
  • trudności w budowaniu relacji,
  • labilność emocjonalna. 

Jak przebiega i ile trwa diagnoza funkcji wykonawczych

oraz inne informacje praktyczne dla rodziców przeprowadzających badanie funkcji zarządczych dziecka w Krakowie

Umów badanie psychologiczne -->

Badanie funkcji wykonawczych składa się z 3 spotkań

1. 

Ankieta rozwojowa i wywiad z rodzicami / opiekunami

Pierwsze z nich – poprzedzone wypełnieniem ankiety rozwojowej – to konsultacja przeprowadzana przez psychologa dziecięcego z samymi rodzicami. Ankieta będzie również omawiana w trakcie wywiadu. W trakcie tej rozmowy zbierzemy informacje o przebiegu dotychczasowego rozwoju dziecka.

 

Porozmawiamy również na temat aktualnego funkcjonowania dziecka oraz przeanalizujemy posiadane dokumenty (opinie psychologiczne, szkolne, dokumentację medyczną). 

 

Uwaga – jeśli konsultacja z naszym specjalistą, odbyła się już wcześniej,  nie później niż przed trzema miesiącami, spotkanie wstępne i powtórny wywiad nie będą potrzebne, bo mamy już wszystkie kluczowe informacje. 

 

Spotkanie to trwa ok. 30 minut i może się odbywać również zdalnie. 

2. 

Spotkanie diagnostyczne

W trakcie spotkania diagnosta posługując się wystandaryzowanymi bateriami testów będzie obserwował i sprawdzał poziom rozwoju funkcji poznawczych. 

 

W tym celu przeprowadzone zostaną przez psychologa następujące badania:

 

Badanie to trwa ok. 60 minut i najlepiej jest przeprowadzać je w godzinach przedpołudniowych, aby dziecko mogło osiągnąć optymalne dla swojego poziomu rozwoju wyniki. 

3. 

Przedstawienie i omówienie diagnozy oraz rekomendacji

Po zakończeniu badania, psycholog opracowuje wyniki testów i opisuje je w formie zrozumiałem dla rodziców czy nauczycieli.

 

Po kilku dniach spotkamy się ponownie z rodzicami lub opiekunami dziecka w celu omówienia wyników diagnozy oraz naszych obserwacji dotyczących rozwoju funkcji wykonawczych.

 

Wyjaśnimy, jakie są mocne strony dziecka, a które obszary wymagają dodatkowej stymulacji. 


Spotkanie podsumowujące badanie inteligencji dziecka trwa ok. 30 minut i może się odbywać również zdalnie. 

 

Podsumowanie i wyniki diagnozy rodzice otrzymują w postaci Opinii psychologiczno-pedagogicznej (do odebrania w ciągu tygodnia od badania dziecka).

Jak się przygotować i co zabrać?

Aby diagnoza funkcji poznawczych przebiegła sprawnie i była jak najbardziej rzetelna, warto się trochę przygotować. 

 

Bardzo pomocne będzie:

  • wypełnienie przed wizytą ankiety rozwojowej;
  • zgłoszenie specjalnych potrzeb dziecka (zaburzenia słuchu, wzroku, mowy etc.);
  • zapewnienie dziecku komfortu (wygodne ubranie, zadbanie o potrzeby fizjologiczne).

Jak przygotować dziecko do wizyty w poradni?

Przygotowanie dziecka do diagnozy funkcji wykonawczych nie wymaga od rodziców dużego wysiłku, ale trzeba pamiętać, że każda sytuacja badania psychologicznego i rozmowy z obcą osobą może być stresująca, zwłaszcza kiedy może się kojarzyć z testowaniem i oceną zdolności.

 

Warto przygotować dziecko na to, co może się wydarzyć podczas wizyty. Pomocne jest wyjaśnienie, że to badanie ma pomóc dziecku lepiej się rozwijać i zdobywać nowe sprawności oraz wesprzeć je nauce. Warto odpowiadać dziecku cierpliwie na jego pytania. To naturalne, że obawy i ciekawość się pojawiają. 

 

Dzięki takiemu podejściu, zmniejszy się towarzyszący sytuacji diagnozy stres, co ułatwi zaangażowanie się dziecka w proces wywiadu i obserwacji. 

Udział i rola rodzica w procesie diagnostycznym

Badanie funkcji wykonawczych polega na wykonywaniu przez dziecko zadań percepcyjnych i poznawczych. W trakcie wizyty dziecko rozwiązuje testy papierowe oraz wykonuje na komputerze test uwagi MOXO. Badanie to nie wymaga obecności ani zaangażowania rodzica. 

 

Zachęcamy jednak do jak największej otwartości w odpowiadaniu na pytania diagnostyczne w ankiecie – każda informacja dotycząca dziecka jest istotna. Diagnosta będzie chciał się dowiedzieć, jak dziecko funkcjonuje i w jaki sposób się dotychczas rozwijało.

 

Rozmawiając z naszymi specjalistami, warto zadawać dużo pytań i upewniać się, że wszystko, co mówi specjalista, jest zrozumiałe.

Jakie narzędzia stosujemy do diagnozy funkcji wykonawczych?

W trakcie procesu badania funkcji wykonawczych, w naszej poradni korzystamy między innymi z poniższych testów:

  • MOXO,
  • Test sortowania kart Wisconsin,
  • Skale z testu inteligencji IDS.

Kto przeprowadza badanie?

Diagnozę prowadzą psychologowie dziecięcy – osoby posiadające odpowiednie wykształcenie psychologiczne oraz wieloletnie doświadczenie w pracy diagnostycznej  z dziećmi.

 

Nasze specjalistki ukończyły również odpowiednie szkolenia, potwierdzone certyfikatem, uprawniające do posługiwania się psychometrycznymi narzędziami diagnostycznymi.

W jakim wieku najlepiej wykonać badanie?

Badanie funkcji wykonawczych przeprowadzamy u dzieci, które skończyły 6 r.ż. 

Co otrzymamy po zakończeniu diagnozy funkcji wykonawczych?

Po zakończeniu procesu diagnozy specjalista przekazuje:

  • pisemną opinię psychologiczną, zawierającą opis badania, wykorzystanych metod oraz ogólne wyniki przeprowadzonych testów psychologicznych (tzw. dane surowe nie są rodzicom udostępniane),
  • rekomendacje dotyczące dalszych kroków, zalecenia do ewentualnych konsultacji z innymi specjalistami  lub  przeprowadzenia dalszych badań.

Gdzie odbywa się badanie funkcji wykonawczych?

 

Spotkania i obserwacja dziecka odbywają się w Centrum Fiklon, na ulicy Wielickiej 20, Kraków. 

 

Badanie odbywa się stacjonarnie - nie ma możliwości realizacji diagnozy zdalnie. 

Ile kosztuje diagnoza funkcji wykonawczych?

Proces diagnozy wraz z opinią

Ankieta wstępna rozwojowa

Wywiad z rodzicami

Badanie funkcji poznawczych przez psychologa, w tym test MOXO

Opracowanie wyników badania i przygotowanie pisemnej opinii

Spotkanie i przekazanie opinii rodzicom

 

780 PLN

Zespół diagnostyczny

Joanna Dulak
Joanna Dulak black arrow Psycholog, oligofrenopedagog, terapeuta osób w spektrum autyzmu, terapeuta integracji sensorycznej
Magdalena Story
Magdalena Story black arrow Psycholożka - diagnostka, terapeutka EEG - Biofeedback, terapeutka poznawczo-behawioralna w trakcie szkolenia
Magda Zapolnik
Magda Zapolnik black arrow Psycholog, psychoterapeuta psychoanalityczny w trakcie szkolenia
Anna Słapek
Anna Słapek black arrow Psycholog dziecięcy, terapeuta osób w spektrum autyzmu
Ewelina Opalko
Ewelina Opalko black arrow Psycholog, psychoterapeuta, specjalistka w zakresie psychologii klinicznej osób dorosłych oraz psychoterapii dzieci i młodzieży, wykładowczyni w dziedzinie psychologii.

Umów się na konsultację

Umów on-line

kontakt@fiklon.pl

 

Odpowiadamy szybko

 

 

Zadzwoń:

 

+48 502 201 208

 

8.00 – 20.00

 

(od poniedziałku do piątku)

 

Wielicka 20, Kraków

 

 

chłopiec wyciagający dłoń

Przeczytaj o diagnozie rozwoju dziecka

Orzeczenia a opinie psychologiczne – czym różnią się te dokumenty i do czego uprawniają?
Rozwój dziecka

Orzeczenia a opinie psychologiczne – czym różnią się te dokumenty i do czego uprawniają?
Diagnoza ADHD: jakie objawy mogą niepokoić, kiedy i u kogo diagnozować?
ADHD

Diagnoza ADHD: jakie objawy mogą niepokoić, kiedy i u kogo diagnozować?
Gotowość przedszkolna – jak się ocenia dojrzałość 3-latka i jak wpływa ona na adaptację?
Edukacja

Gotowość przedszkolna – jak się ocenia dojrzałość 3-latka i jak wpływa ona na adaptację?
Diagnoza inteligencji dzieci – kto ją przeprowadza i jak przebiega test IQ?
Rozwój dziecka

Diagnoza inteligencji dzieci – kto ją przeprowadza i jak przebiega test IQ?

Opinia o braku przeciwwskazań do wykonywania przez dziecko pracy lub innych zajęć zarobkowych

Jeśli dzieci lub młodzież poniżej 16 r.ż. podejmują pracę zarobkową, na przykład w ramach działalności artystycznej, sportowej czy reklamowej regulowane jest to szczegółowo w Kodeksie Pracy. Kodeks Pracy reguluje także odrębnie kwestie zatrudnienia dzieci poniżej 15 r.ż w celu przygotowania zawodowego. W takich sytuacjach konieczne jest uzyskanie opinii psychologiczno-pedagogicznej potwierdzającej brak przeciwwskazań do wykonywania określonych zajęć. Opinię taką można uzyskać w naszej poradni – wystawia ją psycholog po przeprowadzeniu rozmowy z rodzicami i badaniu dziecka.

Kto i dlaczego potrzebuje takiej opinii?

Kwestie związane z zatrudnianiem dzieci i młodzieży reguluje Kodeks pracy oraz Ustawa o systemie oświaty. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, dzieci powyżej 15. roku życia mogą podejmować zatrudnienie na podstawie umowy o pracę, wyłącznie w celu przygotowania zawodowego, natomiast młodsze dzieci mogą brać udział w działalności artystycznej, kulturalnej, sportowej lub występować w reklamach pod warunkiem uzyskania zgody rodzica, odpowiednich opinii, a także zezwolenia właściwego inspektora pracy. 


W przypadku przygotowania zawodowego możliwe jest zatrudnienie w tym celu dziecka, które nie ukończyło 15 lat, pod warunkiem, że ukończyło ośmioletnią szkołę podstawową, a jeśli jej nie ukończyło może zostać zatrudnione w celu przygotowania zawodowego w formie przyuczenia do wykonywania określonej pracy. Warunkiem podjęcia pracy przez osoby młodociane w tych przypadkach jest zgoda przedstawiciela ustawowego oraz przedstawienie opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej.

 

Opinia poradni psychologiczno-pedagogicznej jest także konieczna w przypadku, gdy małoletnie dziecko ma być zatrudnione na rzecz podmiotu prowadzącego działalność kulturalną, artystyczną, sportową lub reklamową.

 

Do czego potrzebna jest opinia?

Dokument taki jest wymagany w przypadku, gdy dziecko ma:

  • wystąpić w reklamie lub filmie;
  • uczestniczyć odpłatnie w profesjonalnych występach artystycznych;
  • brać udział w opłacanych zawodach sportowych czy grać w klubach zawodowych.

Wydanie opinii o braku przeciwwskazań do podjęcia pracy jest elementem ochrony dobra dziecka. Celem takiej procedury jest ocena, czy wykonywane zajęcie nie wpłynie negatywnie na zdrowie psychiczne i nie będzie zakłócało edukacji dziecka.

 

Diagnosta w poradni psychologiczno-pedagogicznej analizuje sytuację dziecka, uwzględniając stan zdrowia, dojrzałość emocjonalną oraz charakter i wpływ podejmowanej pracy na naukę i rozwój dziecka.

Jak przebiega i ile trwa wydanie opinii

oraz inne informacje praktyczne dla rodziców starających się o opinię o braku przeciwwskazań do podjęcia pracy przez dziecko

Proces wystawiania opinii o braku przeciwwskazań do wykonywania pracy przez dziecko

1. 

Wywiad z rodzicami / opiekunami

Pierwsze spotkanie to krótka konsultacja przeprowadzana przez diagnostę z rodzicami. W trakcie tej rozmowy zbierzemy informacje o przebiegu rozwoju psychofizycznego dziecka.

 

Zapytamy również o obserwowane przez rodziców aktualne trudności bądź nietypowe zachowania.

 

Spotkanie z psychologiem trwa ok. 15-20 minut i odbywa się tylko z rodzicami. Rekomendujemy przeprowadzenie go zdalnie, w formie rozmowy on-line.

2. 

Badanie dziecka

W trakcie tego spotkania diagnosta przeprowadzi rozmowę oraz serię ćwiczeń i zadań, korzystając z wystandaryzowanych narzędzi, oceniając rozwój emocjonalny i poznawczy dziecka.

 

Spotkanie i badanie dziecka przez psychologa trwa ok. 45 minut (w zależności od wieku dziecka). 

3. 

Przygotowanie i przekazanie opinii

Po opracowaniu wyników – o ile nie stwierdzimy istotnych problemów poznawczych i rozwojowych – przygotujemy i przekażemy opiekunom opinię o braku przeciwwskazań do podjęcia przez dziecko pracy lub innych zajęć zarobkowych, wraz z rekomendacjami dotyczącymi zapewnienia dziecku optymalnych warunków przy wykonywaniu pracy. 

 

Podsumowanie i opinię rodzice otrzymają najpóźniej w ciągu 3 dni roboczych od drugiego spotkania.

Jak się przygotować i co zabrać?

Żeby diagnoza psychologiczna przebiegła sprawnie i była jak najbardziej rzetelna, warto się trochę przygotować. 

 

Bardzo pomocne będzie przyniesienie na rozmowę ze specjalistą:

  • formularza od potencjalnego pracodawcy (jeśli został przekazany);
  • informacji o podmiocie, przez który dziecko ma zostać zatrudnione;
  • informację o charakterze wykonywanej pracy;
  • spisanych pytań i wątpliwości.

Jak przygotować dziecko do wizyty w poradni?

Warto przygotować dziecko do rozmowy o pracy, którą ma wykonywać i wyjaśnić, dlaczego psycholog będzie wypytywał o jego zainteresowania i planowane zajęcie (dotyczy to oczywiście dzieci starszych i bardziej świadomych).

 

Warto odpowiadać dziecku cierpliwie na jego pytania. To naturalne, że obawy i ciekawość się pojawiają. 

 

Dzięki takiemu podejściu, zmniejszy się towarzyszący sytuacji konsultacji z psychologiem stres, co ułatwi zaangażowanie się dziecka w proces wywiadu i obserwacji. 

Co ocenia psycholog przed wydaniem opinii?

Badanie mające na celu wydanie opinii dotyczącej braku przeciwwskazać do podjęcia przez dziecko pracy (czasem nazywane „opinią do reklamy”) opiera się między innymi na wywiadzie z rodzicem oraz rozmowie i obserwacji dziecka.

 

Psycholog ma za zadanie ocenić dojrzałość poznawczą i emocjonalną dziecka oraz upewnić się, że wykonywane zajęcie nie odbije się negatywnie na jego rozwoju, samopoczuciu czy edukacji. 

 

Zachęcamy do jak największej otwartości w odpowiadaniu na pytania diagnostyczne – każda informacja dotycząca dziecka jest istotna. Diagnosta będzie chciał się dowiedzieć, jak dziecko funkcjonuje w szkole, jak wyglądają jego zainteresowania oraz jak wygląda kontekst podejmowanego zatrudnienia i motywacje dziecka do jego wykonywania.

 

Rozmawiając z naszymi specjalistami, warto zadawać dużo pytań i upewniać się, że wszystko, co mówi specjalista, jest zrozumiałe.

Kto prowadzi diagnozę i wystawia opinię do pracy dla dziecka?

Diagnozę prowadzi psycholog dziecięcy. 

 

Nasze specjalistki ukończyły również odpowiednie szkolenia, potwierdzone certyfikatem, uprawniające do posługiwania się narzędziami diagnostycznymi.

 

Co otrzymamy po zakończeniu diagnozy?

Po zakończeniu procesu diagnozy specjalista przekazuje opinię o braku przeciwwskazań do wykonywania przez dziecko pracy lub innych zajęć zarobkowych, wymaganą przez Kodeks Pracy. 

 

Wraz z innymi dokumentami określonymi przez Kodeks Pracy pozwala ona na złożenie wniosku przez podmiot zatrudniający o zezwolenie na zatrudnienie dziecka wydawane przez właściwego inspektora pracy – wystąpienie w reklamie bądź filmie, uczestnictwo w wydarzeniach artystycznych czy występy sportowe o charakterze profesjonalnym.

Gdzie odbywa się diagnoza i opracowanie opinii?

 

Spotkania i obserwacja dziecka odbywają się w Centrum Fiklon, na ulicy Wielickiej 20, Kraków. 

 

W przypadku braku możliwości spotkania osobistego, możliwe jest przeprowadzenie wywiadu wstępnego w postaci rozmowy zdalnej. 

Ile kosztuje opinia psychologiczna "do reklamy"?

Diagnoza i opinia

Ankieta wstępna rozwojowa

Konsultacja z rodzicami

Spotkanie diagnostyczne z dzieckiem

Opracowanie pisemnej opinii dotyczącą braku przeciwwskazań do wykonywania przez dziecko pracy lub innych zajęć zarobkowych

 

 

550 PLN

Psychologowie wystawiający opinię

Joanna Dulak
Joanna Dulak black arrow Psycholog, oligofrenopedagog, terapeuta osób w spektrum autyzmu, terapeuta integracji sensorycznej
Magdalena Story
Magdalena Story black arrow Psycholożka - diagnostka, terapeutka EEG - Biofeedback, terapeutka poznawczo-behawioralna w trakcie szkolenia
Magda Zapolnik
Magda Zapolnik black arrow Psycholog, psychoterapeuta psychoanalityczny w trakcie szkolenia
Anna Słapek
Anna Słapek black arrow Psycholog dziecięcy, terapeuta osób w spektrum autyzmu

Umów się na konsultację

Umów on-line

kontakt@fiklon.pl

 

Odpowiadamy szybko

 

 

Zadzwoń:

 

+48 502 201 208

 

8.00 – 20.00

 

(od poniedziałku do piątku)

 

Wielicka 20, Kraków

 

 

chłopiec wyciagający dłoń

Podstawa prawna

Zasady zatrudnienia dzieci przed ukończeniem 16. r.ż. na rzecz podmiotu prowadzącego działalność kulturalną, artystyczną, sportową lub reklamową, reguluje Kodeks pracy w poniższy sposób:

 

Art. 304 KP Wykonywanie pracy lub innych zajęć zarobkowych przez dziecko poniżej 16. roku życia

§ 1. Wykonywanie pracy lub innych zajęć zarobkowych przez dziecko do ukończenia przez nie 16 roku życia jest dozwolone wyłącznie na rzecz podmiotu prowadzącego działalność kulturalną, artystyczną, sportową lub reklamową i wymaga uprzedniej zgody przedstawiciela ustawowego lub opiekuna tego dziecka, a także zezwolenia właściwego inspektora pracy.

 

§ 2. Właściwy inspektor pracy wydaje zezwolenie, o którym mowa w § 1, na wniosek podmiotu określonego w tym przepisie.

 

§ 3. Właściwy inspektor pracy odmawia wydania zezwolenia, jeżeli wykonywanie pracy lub innych zajęć zarobkowych w zakresie przewidzianym w § 1:
1) powoduje zagrożenie dla życia, zdrowia i rozwoju psychofizycznego dziecka;
2) zagraża wypełnianiu obowiązku szkolnego przez dziecko.

 

§ 4. Podmiot, o którym mowa w § 1, dołącza do wniosku o wydanie zezwolenia:
1) pisemną zgodę przedstawiciela ustawowego lub opiekuna dziecka na wykonywanie przez dziecko pracy lub innych zajęć zarobkowych;
2) opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej dotyczącą braku przeciwwskazań do wykonywania przez dziecko pracy lub innych zajęć zarobkowych;
3) orzeczenie lekarza stwierdzające brak przeciwwskazań do wykonywania przez dziecko pracy lub innych zajęć zarobkowych;
4) jeżeli dziecko podlega obowiązkowi szkolnemu – opinię dyrektora szkoły, do której dziecko uczęszcza, dotyczącą możliwości wypełniania przez dziecko tego obowiązku w czasie wykonywania przez nie pracy lub innych zajęć zarobkowych.

 

Jeśli chodzi o pracę dzieci w celu przygotowania zawodowego to mówi o tym art. 191 kodeksu pracy:

 

Art. 191 [Dopuszczalność zatrudniania młodocianego]

§ 1. Wolno zatrudniać tylko tych młodocianych, którzy:

1)  ukończyli co najmniej ośmioletnią szkołę podstawową;

2)  przedstawią świadectwo lekarskie stwierdzające, że praca danego rodzaju nie zagraża ich zdrowiu.

§ 2. Młodociany nieposiadający kwalifikacji zawodowych może być zatrudniony tylko w celu przygotowania zawodowego.

§ 21. Osoba, która ukończyła ośmioletnią szkołą podstawową, niemająca 15 lat, może być zatrudniona na zasadach określonych dla młodocianych w roku kalendarzowym, w którym kończy 15 lat.

§ 22. Osoba, która ukończyła ośmioletnią szkołę podstawową, niemająca 15 lat, z wyjątkiem osoby, o której mowa w § 21, może być zatrudniona na zasadach określonych dla młodocianych w celu przygotowania zawodowego w formie nauki zawodu.

§ 23. Osoba, która nie ukończyła ośmioletniej szkoły podstawowej, niemająca 15 lat, może być zatrudniona na zasadach określonych dla młodocianych w celu przygotowania zawodowego w formie przyuczenia do wykonywania określonej pracy.

§ 24. Zawarcie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego z osobą, o której mowa w § 22 i § 23, jest dopuszczalne w przypadku wyrażenia na to zgody przez przedstawiciela ustawowego lub opiekuna prawnego tej osoby oraz uzyskania pozytywnej opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej.

§ 25. W przypadku osoby, o której mowa w § 23, wymagane jest również uzyskanie zezwolenia dyrektora ośmioletniej szkoły podstawowej, w której obwodzie mieszka ta osoba, na spełnianie obowiązku szkolnego poza szkołą.

§ 26. Z osobą, która ukończyła 15 lat i nie ukończyła ośmioletniej szkoły podstawowej, może być, na wniosek jej przedstawiciela ustawowego lub opiekuna, zawarta umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego odbywanego w formie przyuczenia do wykonywania określonej pracy, jeżeli:

1)  została ona przyjęta do oddziału przysposabiającego do pracy utworzonego w ośmioletniej szkole podstawowej albo

2) uzyskała zezwolenie dyrektora ośmioletniej szkoły podstawowej, w której obwodzie mieszka, na spełnianie obowiązku szkolnego poza szkołą oraz uzyskała pozytywną opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej.

§ 27. Z osobą, która ukończyła 15 lat i nie ukończyła ośmioletniej szkoły podstawowej, spełniającą obowiązek szkolny poza szkołą, może być, po ukończeniu przez nią przygotowania zawodowego w formie przyuczenia do wykonywania określonej pracy, zawarta umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego w formie nauki zawodu. Przepis § 26 pkt 2 stosuje się odpowiednio.

§ 3. Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia zasady i warunki odbywania przygotowania zawodowego oraz zasady wynagradzania młodocianych w tym okresie.

Dowiedz się więcej o rozwoju dzieci

Gotowość przedszkolna – jak się ocenia dojrzałość 3-latka i jak wpływa ona na adaptację?
Edukacja

Gotowość przedszkolna – jak się ocenia dojrzałość 3-latka i jak wpływa ona na adaptację?
Koncentracja uwagi u dzieci – jak się rozwija i jak ją poprawiać
Psychologia

Koncentracja uwagi u dzieci – jak się rozwija i jak ją poprawiać

Fizjoterapia i rehabilitacja niemowląt w Krakowie

Rehabilitacja niemowląt jest zalecaną terapią w przypadku wystąpienia nieprawidłowości w rozwoju ruchowym na najwcześniejszych etapach życia dziecka. Wskazania do rehabilitacji u wcześniaków i niemowląt obejmują m.in. nieprawidłowe napięcie mięśniowe (zbyt wysokie lub obniżone), wcześniactwo, problemy z karmieniem, ogólne trudności w pielęgnacji i opiece, czy problemy neurologiczne. Rehabilitacja jest prowadzona przez fizjoterapeutkę pediatryczną.

Jakie są wskazania do rehabilitacji u niemowląt?

Zalecenie rozpoczęcia fizjoterapii u noworodków i niemowląt pojawia się, gdy u małego dziecka występują problemy i zaburzenia rozwojowe takie jak:

  • Wcześniactwo – dzieci urodzone przedwcześnie wymagają dodatkowego wsparcia w rozwoju motorycznym;
  • Długi pobyt w szpitalu – przedłużająca się hospitalizacja;
  • Trudności okołoporodowe – problemy przed i w trakcie porodu;
  • Problemy ze snem – problemy z zaśnięciem, trudność z przechodzeniem w drugą fazę snu, krótki odcinki spania i częste wybudzenia;
  • Niemowlę odczuwa ból i dyskomfort, co manifestuje się płaczem i nadmierną ruchliwością;
  • Kręcz szyi – problemy mięśniowe w obrębie szyi i obręczy barkowej;
  • Problemy z karmieniem – dziecko ma trudności z przystawianiem do piersi lub przyjmowaniem pokarmu;
  • Problemy z ssaniem i połykaniem – fizjoterapia może wspierać poprawę funkcji ustno-twarzowych, co jest ważne dla karmienia i mowy.
  • Duże napięcie u podstawy czaszki;
  • Problemy z refluksem i zwracaniem pokarmu („ulewanie”) po posiłku;
  • Opóźnienia w rozwoju motorycznym – dziecko nie osiąga kamieni milowych, takich jak siadanie, czworakowanie czy chodzenie, w przewidzianym czasie;
  • Plagiocefaila – opiekunowie obserwują spłaszczenie czaszki, wynikające z przedłużającego się leżenia na plecach;
  • Problemy z regularnym wypróżnianiem, zatwardzeniami;
  • Asymetria ułożeniowa – dziecko preferuje określoną pozycję;
  • Wzmożone lub obniżone napięcie mięśniowe (hipertonia lub hipotonia) – wyginanie się i asymetryczne ułożenie;
  • Wygórowane odruchy niemowlęce – niemowlę manifestuje odruchy nieadekwatne do wieku;
  • Zaburzenia postawy – np. wrodzone wady stóp, kręcz szyi, skolioza, które mogą wymagać korekty od najwcześniejszych lat.
  • Wzmożone lub obniżone napięcie mięśniowe;
  • Choroby genetyczne i neurologiczne – takie jak mózgowe porażenie dziecięce, zespół Downa czy dystrofie mięśniowe, które mogą wpływać na rozwój ruchowy dziecka.
  • Przebyte zabiegi i operacje – fizjoterapia pomaga w odzyskaniu sprawności i zapobiega powikłaniom pooperacyjnym;
  • Przebyte urazy – rehabilitacja pomaga w odzyskaniu przez niemowlę sprawności. 

Regularna rehabilitacja prowadzona przez doświadczonego fizjoterapeutę dziecięcego, pomaga w prawidłowym rozwoju i osiągnięciu optymalnego poziomu sprawności motorycznej, a dzięki temu może poprawić jakość życia dziecka i rodziców.

 

Przed rozpoczęciem terapii konieczne jest przeprowadzenie diagnozy i konsultacji u fizjoterapeuty. 

Zarezerwuj konsultację –> 

 

Umów samodzielnie rehabilitację u fizjoterapeuty niemowląt 

Anna Dziad

Fizjoterapeuta niemowląt, terapeuta NDT Bobath niemowląt i małych dzieci

 

Poznaj specjalistkę –>

 

Prowadzi diagnozę i terapię dzieci od urodzenia do 2 r.ż.. Pracuje z dziećmi z problemami neurologicznymi i rozwojowymi oraz wcześniakami, wykorzystując swoje doświadczenia z pracy klinicznej w oddziale intensywnej terapii i patologii noworodka.

 

Kładzie nacisk na wspieranie rozwoju dziecka w codziennych relacjach i budowanie bliskości. Prowadzi instruktaże rodziców prawidłowej pielęgnacji dziecka (masaż Shantala). 

 

Umów konsultację –>

 

Jak przebiega i ile trwa rehabilitacji u noworodków i niemowląt?

Rehabilitacja wcześniaka lub niemowlęcia rozpoczyna się od pogłębionej diagnozy dziecka i analizy dotychczasowego rozwoju, prowadzonej przez fizjoterapeutę pediatrycznego. Specjalista  ocenia rozwój i funkcjonowanie układu nerwowego, napięcie mięśniowe oraz postawę ciała. Pojawiają się też pytania o przebieg pobytu w szpitalu – droga do wyjścia do domu oraz trudności jakich doświadczają rodzice w trakcie opieki i pielęgnacji niemowlęcia. 

 

Na podstawie tej oceny tworzy się indywidualny plan terapeutyczny, który szczegółowo omawia z rodzicami. Plan rehabilitacji określa cele terapii niemowlęcia, techniki i ćwiczenia, które będą stosowane oraz przewidywaną częstotliwość wizyt i spodziewaną długość fizjoterapii. 

 

Częstotliwość spotkań jest bardzo indywidualną kwestią – każdy niemowlak jest zupełnie innym dzieckiem i inne mogą być przyczyny obserwowanych trudności.  

 

Czasem już nawet jedna wizyta jest w stanie pomóc rodzicom i dziecku przy prowadzeniu odpowiedniej pielęgnacji, zabaw wspierających prawidłowy rozwój. 

 

Każda wizyta u fizjoterapeuty jest kompleksową jednostką terapeutyczną. Rozpoczyna się od badania dziecka i oceny aktualnego stanu. Następnie terapeuta prowadzi ćwiczenia fizjoterapeutyczne. W zależności od potrzeb, może stosować różne techniki, takie jak mobilizacje stawów, taping, masaż. Równolegle przeprowadza instruktaż dla rodziców oraz przekazuje uwagi co do pielęgnacji i kontynuacji terapii oraz wytyczne dla dalszego postępowania. W trakcie sesji odpowiada też na wszystkie pytania – warto przygotować listę pytań i wątpliwości przed spotkaniem z rehabilitantem.

 

Sesje terapeutyczne zazwyczaj trwają od 30 do 60 minut, a ich częstotliwość zależy od specyfiki problemu – może to być od kilku spotkań tygodniowo do regularnych, comiesięcznych wizyt. Proces terapii zależy od rodzaju zaburzenia – może trwać od jednego spotkania, do kilku tygodni czy nawet wielu miesięcy, a w przypadku poważniejszych schorzeń – być częścią stałego wsparcia rozwojowego dziecka.

 

Cele rehabilitacji

Główne cele rehabilitacji u małych dzieci to:

  • Wywoływanie i utrwalanie pożądany wzorców ruchowych;
  • Wsparcie prawidłowego rozwoju psychomotorycznego i sensorycznego;
  • Korygowanie zaburzeń napięcia mięśniowego (hipertonia lub hipotonia);
  • Wspomaganie do obrotu, siadu, chodu;
  • Rozluźnienie okolicy kości krzyżowej, miednicy, łopatki;
  • Wspomaganie sięgania i obrotu na brzuch
  • Zapobieganie wadom postawy – profilaktyka skoliozy czy płaskostopia, oraz wspieranie prawidłowej biomechaniki ruchu
  • Stymulacja układu nerwowego co wpływa na lepsze przetwarzanie bodźców z otoczenia i efektywniejsze działanie układów ruchowych;
  • Monitorowanie rozwoju niemowlęcia.

Wykorzystywane metody fizjoterapii

Terapia NDT Bobath - technika, stosowana w rehabilitacji dzieci z zaburzeniami neurologicznymi. Skupia się na regulacji napięcia mięśniowego oraz stymulacji prawidłowych wzorców ruchowych. 

 

Kinezyterapia - terapia ruchem - obejmuje ćwiczenia mające na celu poprawę siły mięśniowej, koordynacji oraz równowagi.

 

Masaż terapeutyczny - jest często stosowany jako uzupełnienie innych form terapii. Może obejmować różne techniki dostosowane do specyficznych potrzeb dziecka, takie jak masaż twarzy czy masaż proprioceptywny.

Jakie są efekty rehabilitacji i fizjoterapii u noworodków i niemowląt?

Prawidłowo prowadzona rehabilitacja u wcześniaków i niemowląt przynosi zazwyczaj bardzo dobre efekty.

  • Wspieranie rozwoju motorycznego – dziecko osiąga kolejne kamienie milowe, takie jak przetaczanie się, siadanie, raczkowanie czy chodzenie, w swoim tempie, ale w sposób bardziej harmonijny i kontrolowany.
  • Normalizacja napięcia mięśniowego – fizjoterapia pomaga wyrównać obniżone lub podwyższone napięcie mięśniowe, co ułatwia dziecku płynne poruszanie się.
  • Lepsza koordynacja i równowaga – terapia poprawia umiejętność panowania nad ciałem, co przekłada się na większą stabilność i sprawniejsze wykonywanie codziennych aktywności.
  • Rozwój umiejętności sensorycznych – poprawa w przetwarzaniu bodźców zmysłowych pomaga dziecku lepiej reagować na otoczenie, co wpływa na jego zachowanie i zdolności ruchowe.
  • Poprawa jakości życia – dzięki fizjoterapii dziecko lepiej funkcjonuje w codziennych sytuacjach, co wpływa pozytywnie na jego ogólne samopoczucie i komfort życia.

 

Udział i rola rodzica w rehabilitacji niemowląt

Rehabilitacja wymaga zaangażowania w proces rodziców/opiekunów, bo ćwiczenia powinny być wykonywane również poza sesjami, a dodatkowo rodzic powinien wspierać utrwalania prawidłowych nawyków i wzorców ruchowych. 

 

W trakcie sesji fizjoterapeuta prezentuje ćwiczenia i prowadzi instruktaż oraz przekazuje informacje, w jaki sposób i z jaką częstotliwością należy wykonywać ćwiczenia w domu.

 

Zaangażowanie jako rodziców w proces terapii znacznie pomaga w osiągnięciu efektów terapeutycznych i wsparciu dziecka w optymalnym rozwoju motorycznym. 

 

Prosimy też o obserwację zachowania i postawy dziecka oraz przekazywanie informacji terapeuci.

Gdzie się odbywa fizjoterapia noworodków i niemowląt?

 

Sesje terapeutyczne odbywają się stacjonarnie, w Centrum Fiklon, na ulicy Wielickiej 20, Kraków. 

 

W przypadku rehabilitacji niemowląt nie ma możliwości realizacji zdalnej - konieczna jest wizyta w gabinecie.

gabinet fizjoterapii dziecięcej
signature icon

Rehabilitacja niemowląt i noworodków odbywa się w nowoczesnych i pozbawionych dystraktorów gabinetach.

Ile kosztuje rehabilitacja niemowląt?

Pierwsze spotkanie

Spotkanie z dzieckiem i rodzicami

 

240 PLN

Kolejne sesje

Indywidualna sesja terapeutyczna z dzieckiem (50 minut)

 

190 PLN

Kto prowadzi fizjoterapię niemowląt?

Anna Dziad
Anna Dziad black arrow Fizjoterapeutka, terapeutka NDT Bobath wcześniaków, niemowląt i małych dzieci.
Dorota Lesiuk
Dorota Lesiuk black arrow Fizjoterapeutka pediatryczna, terapeutka NDT Bobath niemowląt i małych dzieci.
Natalia Dąbrowska
Natalia Dąbrowska black arrow Fizjoterapeutka, terapeutka manualna.
Daria Poręba
Daria Poręba black arrow Fizjoterapeutka, terapeutka manualna, terapeutka integracji sensorycznej.

Umów się na konsultację

Umów on-line

kontakt@fiklon.pl

 

Odpowiadamy szybko

 

 

Zadzwoń:

 

+48 502 201 208

 

8.00 – 20.00

 

(od poniedziałku do piątku)

 

Wielicka 20, Kraków

 

 

chłopiec wyciagający dłoń

Czy każdy wcześniak wymaga rehabilitacji?

Nie wszystkie wcześniaki wymagają rehabilitacji, chociaż wiele z dzieci urodzonych przed planowym terminem powinno otrzymać takie wsparcie. 

 

W przypadku dzieci urodzonych przedwcześnie, decyzję i rekomendacje dotyczące rehabilitacji podejmuje lekarz – pediatra, neurolog dziecięcy lub neonatolog. Do podjęcia rehabilitacji w gabinecie prywatnym nie jest jednak potrzebne skierowanie od lekarza. 

 

Fizjoterapeuta dziecięcy asystuje w rozwoju dziecka, wyłapując sygnały problemów rozwojowych. 

 

Częstotliwość i intensywność terapii dobierana jest indywidualnie – może przybierać formę systematycznej rehabilitacji lub sporadycznej asysty i wsparcia diagnostyczno-terapetycznego połączonego z instruktażem dla rodzica. 

 

Wskazania do rehabilitacji wcześniaków obejmują dzieci:

  • urodzone przed 32. tygodniem ciąży;
  • które osiągnęły wynik w skali Apgar poniżej 7 punktów;
  • z opóźnieniem lub zaburzeniami rozwoju motorycznego lub sensorycznego;
  • z niską masą urodzeniową;
  • z ryzykiem mózgowego porażenia dziecięcego.

Wczesna stymulacja, wspomaganie rozwoju wcześniaków, rehabilitacja i odpowiednia pielęgnacja pomagają noworodkom w optymalnym rozwoju i osiągnięciu pełni ich możliwości rozwojowych. 

 

W przypadku stwierdzenia potrzeby wsparcia w innych obszarach rozwoju, nasz fizjoterapeuta kieruje na konsultację z neurologopedą, neurologiem, psychologiem czy specjalistą od żywienia. 

 

Regularna ocena przez specjalistów pozwala na dostosowanie terapii do indywidualnych potrzeb dziecka

Rehabilitacja niemowląt - jak się przygotować do wizyty?

Przed rozpoczęcie terapii niemowlęcia, warto przygotować dokumenty, wyniki badań oraz spisane wątpliwości.

 

Żeby pierwsze wizyta miała jak największą wartość i była pomocna, do konsultacji z fizjoterapeutą dziecięcym warto się trochę przygotować. 

 

Bardzo pomocne w rozmowie będzie przyniesienie na rozmowę:

  • książeczki zdrowia i wyników na siatkach centylowych,
  • wyników prześwietleń (jeśli były wykonywane),
  • wyników badań neurologicznych oraz od innych specjalistów, jeśli były realizowane,
  • spisanie pytań i wątpliwości, które mają opiekunowie.

Przeczytaj więcej o rozwoju niemowląt

Metoda NDT Bobath – czym jest i co rodzic powinien o niej wiedzieć?
Fizjoterapia

Metoda NDT Bobath – czym jest i co rodzic powinien o niej wiedzieć?
Czym są style przywiązania u dziecka i jak je rozpoznać?
Style przywiązania

Czym są style przywiązania u dziecka i jak je rozpoznać?
Neurolog dziecięcy – pytania i odpowiedzi
Neurologia dziecięca

Neurolog dziecięcy – pytania i odpowiedzi
Wczesne objawy autyzmu u niemowląt – jak rozpoznać pierwsze oznaki ASD
ASD

Wczesne objawy autyzmu u niemowląt – jak rozpoznać pierwsze oznaki ASD

Umów się na konsultację

Umów on-line

kontakt@fiklon.pl

 

Odpowiadamy szybko

 

 

Zadzwoń:

 

+48 502 201 208

 

8.00 – 20.00

 

(od poniedziałku do piątku)

 

Wielicka 20, Kraków

 

 

chłopiec wyciagający dłoń

Terapia wad wymowy w Krakowie

Praca nad prawidłową artykulacją czyli wymową, to proces, w trakcie którego logopeda usprawnia mięśnie aparatu artykulacyjnego, wprowadza nowe wzorce motoryczne głosek, pracuje nad prawidłowym przebiegiem funkcji takich jak: prawidłowe połykanie, prawidłowe oddychanie, prawidłowe pozycje spoczynkowe warg, języka i żuchwy.

Założenia terapii z logopedą

Prowadząc terapię wad wymowy, logopeda ćwiczy z dzieckiem określone kompetencje, aktywizując mięśnie języka, twarzy, policzków odpowiedzialne za artykulację, czy prawidłową wymowę. W formie zabawy uczy dziecko prawidłowych nawyków i schematów. Pracując wspólnie i bawiąc się świetnie, dziecko i terapeuta zmierzają do opanowania wymarzonego “R” oraz innych głosek, których w języku polskim jest niemało i których prawidłowe wymówienie czasem sprawia dzieciom kłopoty.

 

Warto jednak zauważyć, że chociaż ostatecznym efektem terapii jest poprawia wymowy, to logopeda pracuje nad rozwiązaniem problemów znacznie poważniejszych, które niejednokrotnie leżą u podstaw problemów z artykulacją.

 

Przed rozpoczęciem terapii konieczne jest przeprowadzenie diagnozy neurologopedycznej. 

 

Jakie są wskazania do terapii wad wymowy u dzieci?

Terapia wad wymowy jest zalecana dzieciom, które nieprawidłowo wymawiają wybrane głoski lub w sposób systematyczny je zniekształcają. 

 

Szczególne wskazania do terapii artykulacji z logopedą pojawiają się w przypadku dzieci, które:

  • często funkcjonują z otwartą buzią, oddychają torem ustnym,
  • nadmiernie się ślinią,
  • chrapią w nocy,
  • wystawiają język przed zęby w trakcie realizacji głosek s ,z, c,
  • tłoczą języcz na zęby w trakcie realizacji głosek,
  • zamieniają głoski [L] na [J],
  • oczekują rozpoczęcia terapii ortodontycznej.

Jak przebiega i ile trwa terapia u dzieci?

Terapia wad wymowy rozpoczyna się od szczegółowej oceny rozwoju mowy i artykulacji dziecka przez logopedę. 

 

Pojedyncza sesja trwa do 50 minut, w zależności od wieku i możliwości współpracy dziecka. Zazwyczaj pojawienie się trwałej zmiany wymaga kilku sesji terapeutcznych regularnych odstępach. 

 

Terapeuta prowadzi też instruktaż dla rodziców, dotyczący ćwiczeń, które powinny być regularnie wykonywane w domu, żeby utrzymać i wspomóc efekty terapii. 

Cele terapii

  • Korekcja zaburzeń artykulacyjnych: Praca nad prawidłową wymową dźwięków i poprawą artykulacji, co przyczynia się do lepszej zrozumiałości mowy.
  • Zadbanie o właściwy rozwój funkcji prymarnych (tor oddechowy, obróbka bolusa pokarmowego) i minimalizowanie zaburzeń połykania i funkcji oralno-motorycznych: Poprawa koordynacji mięśni twarzy i języka, które są ważne dla jedzenia, picia oraz mówienia.
  • Zwiększenie świadomości fonologicznej: Rozwijanie umiejętności manipulowania dźwiękami w słowach, co jest kluczowe dla rozwoju mowy i zdolności ortograficznych.
  • Budowanie świadomości jamy ustnej i narządów mowy
  • Dążenie do prawidłowej pozycji spoczynkowej: języka, warg i żuchwy.
  • Prawidłowy rozwój twarzoczaszki oraz łuków zębowych.

Wykorzystywane metody

W trakcie terapii, terapeuta wykorzystuje różnorodne metody i techniki, które mają na celu stymulację języka, ust i policzków. Główne metody stosowane w terapii logopedycznej to:

  • masaże,
  • ćwiczenia oddechowe z rurką i bez rurki,
  • ćwiczenia języka,
  • dmuchanie balonów etc.

Jakie są efekty terapii wad wymowy u dzieci?

Ogólnym celem terapii artykulacji jest poprawa wymowy dziecka – podniesienie jej zrozumiałości, płynności etc.

 

Regularne sesje terapii z logopedą przynoszą widoczne efekty w postaci poprawy artykulacji oraz koordynacji mięśni w obrębie twarzy.

 

Dzieci utrwalają właściwe wzorce mowy, co wpływa na ich całościowe funkcjonowanie i rozwój, a także pomaga rozwiązać problemy komunikacyjne, które wady wymowy mogą powodować.

Udział i rola rodzica w terapii

Aby osiągnąć optymalne efekty w terapię wad wymowy muszą zaangażować się też rodzice, po uprzednim instruktażu. 

 

Wsparcie w domu to bardzo ważny element – wprowadzenie zalecanych przez specjalistów ćwiczeń i utrwalanie dobrych nawyków wpływa bardzo pozytywnie na efekty i poprawę funkcjonowania dziecka.

 

Prosimy Was też o obserwację i komunikację postępów – informacje o tym, jak dziecko się zachowuje i jaką przyjmuje postawę w różnych sytuacjach. 

 

Gdzie się odbywa terapia wad wymowy?

 

Spotkania odbywają się stacjonarnie, w Centrum Fiklon, na ulicy Wielickiej 20, Kraków. 

 

W przypadku tej terapii nie ma możliwości realizacji zdalnie. 

Ile kosztuje terapia wam wymowy?

Pierwsze spotkanie

Spotkanie indywidualne z dzieckiem i rodzicami

 

240 PLN

Kolejne sesje

Indywidualna sesja terapeutyczna z dzieckiem (50 minut)

 

190 PLN

Neurologopedzi dziecięcy

Dorota Malżycka
Dorota Malżycka black arrow Neurologopeda kliniczny, oligofrenopedagog, terapeuta miofunkcjonalny, dogoterapeuta, terapeuta niemowląt, terapeuta karmienia.
Katarzyna Gołba
Katarzyna Gołba black arrow Neurologopeda, pedagog, terapeuta karmienia oraz terapeuta miofunkcjonalny
Agnieszka Oliwka
Agnieszka Oliwka black arrow Neurologopeda dziecięcy, logopeda, pedagog, terapeuta ręki.
Małgorzata Gruszecka
Małgorzata Gruszecka black arrow Neurologopeda dziecięcy, hipoterapeuta

Umów się na konsultację

Umów on-line

kontakt@fiklon.pl

 

Odpowiadamy szybko

 

 

Zadzwoń:

 

+48 502 201 208

 

8.00 – 20.00

 

(od poniedziałku do piątku)

 

Wielicka 20, Kraków

 

 

chłopiec wyciagający dłoń

Podwójna diagnoza spektrum autyzmu i ADHD u dzieci tzw. AuDHD

Statystyki współwystępowania zaburzeń neurorozwojowych wskazują, że nawet ok. 50-70% dzieci z diagnozą spektrum autyzmu przejawia również objawy charakterystyczne dla ADHD (zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi). Dlatego w wybranych przypadkach poszerzamy proces diagnozy autyzmu o elementy pozwalające ocenić również występowanie nadpobudliwości. Proces diagnostyczny przeprowadzany jest wspólnie przez specjalistów rozwojowych – psychologa i psychiatrę, którzy oceniają zachowanie dziecka w różnych sytuacjach.

Wskazania do diagnozy łączonej spektrum autyzmu i ADHD u dziecka - kiedy ją wykonać?

Przeprowadzenie takiej łączonej, wielospecjalistycznej diagnozy jest zalecane, gdy rodzice, nauczyciele lub inni opiekunowie mają podejrzenia objawów charakterystycznych dla spektrum autyzmu, a dodatkowo zauważą u dziecka trwałe i nasilone objawy zdradzające ADHD, które wpływają na jego funkcjonowanie w co najmniej dwóch środowiskach (np: szkoła i dom).

 

Umów diagnozę AuDHD –>

 

Pełną diagnozę podwójną wykonuje się u dzieci od 6 roku życia. Wybrane objawy ADHD mogą pojawić się już u młodszych dzieci, ale lekarze diagnozują to zaburzenie dopiero powyżej 6 r.ż.

 

W przypadku podejrzenia objawów przed 6 r.ż. możliwa jest jak najbardziej diagnoza spektrum autyzmu, konsultacja z psychologiem dziecięcym, obserwacja dziecka i wywiad. Jeśli psycholog podejrzewa ADHD, przygotuje zalecenia dla rodziców i rekomendacje dla placówki edukacyjnej. 

 

Pełna diagnoza jest wskazana, aby zapewnić dziecku odpowiednie wsparcie i wskazać strategie radzenia sobie z trudnościami wynikającymi ze współwystępowania ASD oraz ADHD.

 

Diagnozy łączona ASD/ADHD pozwala na zrozumienie trudności dziecka i wdrożenie odpowiednich interwencji terapeutycznych. 

 

Jak przebiega i ile trwa diagnoza łączona ADHD i autyzmu

jaki specjalista diagnozuje te zaburzenia neurorozwojowe w naszym krakowskim centrum dziecięcym oraz inne informacje praktyczne.

Umów diagnozę AuDHD -->

Diagnoza AuDHD dziecka składa się z 7 spotkań

1. 

Wywiad z rodzicami / opiekunami

Pierwsze z nich to konsultacja przeprowadzana przez psychologa z rodzicami, którą poprzedza wypełnienie ankiety rozwojowej. W trakcie tej rozmowy zbierzemy informacje o zachowaniu dziecka w domu i placówce edukacyjnej oraz przebiegu dotychczasowego rozwoju.

 

Wspólnie z rodzicami wypełnimy kwestionariusz CONNERS 3 (część diagnozy ADHD) oraz przekażemy jego wersję dla nauczyciela, który powinien uzupełnić go na podstawie obserwacji zachowania dziecka w klasie.

 

Poprosimy również o wypełnienie kwestionariusza ASRS (diagnoza spektrum). Podobny kwestionariusz przekazujemy także do wypełnienia wychowawcy w placówce, do której uczęszcza dziecko. Pomoże nam to w adekwatnej ocenie funkcjonowania dziecka w różnych środowiskach i kontekstach społecznych.

 

Spotkanie wstępne z psychologiem i omówienie ankiety rozwojowej trwa ok. 50 minut.

 

2. 

Badanie poziomu inteligencji dziecka i kompetencji poznawczych

W trakcie tego spotkania diagnosta przeprowadzi badanie poziomu inteligencji dziecka, za pomocą standaryzowanych, powszechnie wykorzystywanych na świecie narzędzi diagnostycznych (takich jak bateria Stanford Binet 5 lub Leiter 3).

 

W zależności od wieku i możliwości dziecka, specjalista może przeprowadzić testy inteligencji werbalne lub niewerbalne. Testy te pomagają zidentyfikować konkretne obszary, które mogą wymagać interwencji lub – co istotne – mocne strony dziecka. 

 

Dzięki temu badaniu możemy określić poziom rozwoju poznawczego dziecka i wykluczyć występowanie niepełnosprawności intelektualnej. 

 

Ze względu na specyfikę testów, spotkanie jest dłuższe i trwa ok. 60 – 90 minut.

3. 

Obserwacja i badanie funkcji wykonawczych dziecka

W trakcie tego spotkania będziemy obserwować dziecko podczas naturalnej zabawy oraz wykonywania prostych zadań. 

 

Specjalista będzie przeprowadzał także testy oceniające funkcje wykonawcze dziecka, w tym na przykład test koncentracji uwagi MOXO. Próby te pomagają zidentyfikować konkretne obszary, mogące wymagać interwencji.

 

Badanie diagnostyczne funkcji wykonawczych z dzieckiem trwa ok. 60 minut. 

4. 

Badanie narzędziem diagnostycznym ADOS-2

W trakcie tego spotkania będziemy obserwować dziecko podczas swobodnej zabawy oraz prostych zadań, by ocenić jego zachowania. Może to obejmować zadawanie pytań lub prośby o wykonanie określonych czynności, które pozwalają na ocenę rozumienia, komunikowania się, reagowania adekwatnie na zmiany w otoczeniu oraz funkcjonowanie społeczne dziecka.

 

Obserwacja ma charakter ustrukturyzowany i przeprowadzona jest za pomocą narzędzia ADOS 2, będącego standardem w ocenie zaburzeń ze spektrum autyzmu u dzieci w wieku od 12 miesięcy życia (warunkiem jest, żeby dziecko chodziło). 

 

Spotkanie ADOS 2 trwa ok. 60 minut i wymaga od dziecka współpracy z diagnostami. Dziecko w trakcie wykonywania zadań może być również nagrywane, w celu późniejszej dokładnej analizy jego reakcji. 

 

Następnie diagności analizują obserwacje i przygotowują opis funkcjonowania dziecka. 

5. 

Obserwacja i badanie dziecka przez psychiatrę

W trakcie tego spotkania lekarz psychiatra dziecięcy, uzupełni wywiad o wybrane aspekty funkcjonowania dziecka, umożliwiające precyzyjną ocenę występujących zaburzeń. Obserwować będzie również dziecko podczas naturalnej zabawy lub prostych zadań, by ocenić jego zachowania i reakcje. 

 

Może to obejmować zadawanie pytań lub prośby o wykonanie określonych czynności, które pozwalają na ocenę rozumienia, komunikowania się oraz adekwatnego reagowania na zmiany w otoczeniu. W trakcie diagnozy lekarz wyklucza też inne zaburzenia zachowania.

 

Spotkanie z psychiatrą dziecięcym, wraz z wywiadem na temat dziecka trwa ok. 50 minut. 

6. 

Przedstawienie diagnozy przez psychiatrę

Spotkanie z rodzicami (bez dziecka) z psychiatrą ma na celu przedstawienie wyników procesu diagnostycznego- potwierdzenie lub wykluczenie spektrum autyzmu wraz ze wskazówkami, w jaki sposób starać się o orzeczenie. 

 

W trackie spotkania rodzice otrzymają pisemną opinię psychologiczną oraz diagnozę psychiatryczną.

 

Spotkanie podsumowujące diagnozę z psychiatrą trwa ok. 25 minut.

7. 

Omówienie diagnozy oraz rekomendacji z psychologiem

Końcowe spotkanie z rodzicami (bez dziecka) ma na celu dodatkowe omówienie wyników procesu diagnostycznego.

 

Obejmuje rekomendacje do ewentualnego podjęcia dalszych działań terapeutycznych oraz możliwości uzyskania pomocy w zakresie terapii, wsparcia funkcjonowania w domu oraz w placówce edukacyjnej do której uczęszcza dziecko.

 

Spotkanie kończące proces diagnostyczny z psychologiem trwa ok. 50 minut.  

Umów diagnozę AuDHD w Krakowie –>

signature icon

Diagnozę AuDHD dzieci przeprowadzamy w przyjaźnie urządzonych i pozbawionych dystraktorów gabinetach w centrum Krakowa.

Jak się przygotować i co zabrać?

Żeby diagnoza neuroróżnorodności u dziecka przebiegła sprawnie i była jak najbardziej rzetelna, warto się trochę przygotować. 

 

Bardzo pomocne w rozmowie będzie przyniesienie na rozmowę:

  • nagranych próbek zachowania dziecka w różnych sytuacjach (zabawa z rówieśnikami, zabawa w domu etc.);
  • wyników badań i diagnoz, jeśli były realizowane,
  • opinii z placówki, do której chodzi dziecko,
  • spisanych pytań i wątpliwości.

Jak przygotować dziecko?

Warto przygotować dziecko na to, co może się wydarzyć podczas wizyty, w tym na pytania od nieznanych mu osób etc.

 

Pomocne jest wyjaśnienie, że ta rozmowa ma pomóc dziecku lepiej funkcjonować w domu, szkole i w trakcie zabawy.

 

Jeśli to możliwe, wspólnie z dzieckiem można przygotować nagrania zachowania dziecka  w różnych sytuacjach - zabawy, odpoczynku, interakcji z rówieśnikami.

 

Zachęcajcie dziecko do wyrażania uczuć i odpowiadajcie cierpliwie na jego pytania. To naturalne, że obawy i ciekawość się pojawiają. 

 

Udział i rola rodzica w procesie diagnozy

Zaangażowanie rodziców w proces diagnostyczny AuDHD jest kluczowe, ponieważ są oni głównymi obserwatorami codziennych zachowań dziecka w różnych kontekstach, dzięki czemu mają istotne informacje, które są niezbędne do postawienia trafnej diagnozy, w tym diagnozy różnicowej.

 

Na pierwszym etapie prosimy o wypełnienie ankiety zawierającej informacje o dziecku i jego dotychczasowym rozwoju, oraz kwestionariusze psychologiczne 

 

Bardzo docenimy zgłaszanie obaw i wątpliwości – rodzice mają świetną intuicję i przekazywanie zespołowi diagnostycznemu swoich obserwacji, może prowadzić do jeszcze lepszego poznania  sytuacji dziecka. 

 

Współpraca z zespołem specjalistów czyli aktywne uczestnictwo – najlepiej obojga opiekunów – w spotkaniach ze specjalistami, pomaga przygotować jak najbardziej rzetelną diagnozę. 

 

Rozmawiając z naszymi specjalistami, warto zadawać dużo pytań i upewniać się, że wszystko, co mówi specjalista, jest zrozumiałe.

Co otrzymamy po zakończeniu diagnozy AuDHD?

Po diagnozie specjalista przekazuje:

  • podsumowanie wywiadu i rekomendacje dotyczące pracy z dzieckiem;
  • opinię wielospecjalistyczną;

  • (w przypadku diagnozy spektrum autyzmu) zaświadczenie lekarskie do przedstawienia komisji orzekającej o wydaniu orzeczenia o niepełnosprawności;

  • zalecenia do pracy z dzieckiem w domu;

  • instrukcję dla rodziców zawierającą praktyczne wskazówki dotyczące możliwości otrzymania wsparcia w Krakowie;

  • rekomendacje do podjęcia terapii i jej proponowany zakres;
  • diagnozę psychiatryczną oraz – jeśli lekarz zaleci stosowanie farmakoterapii – recepty.

Jakie badania wykonać przed wizytą u psychiatry z dzieckiem?

Celem przeprowadzenia kompleksowej i efektywnej diagnozy zalecamy wykonanie przed wizytą poniższych badań diagnostycznych, wykluczających zaburzenia somatyczne mogące wpływać na funkcjonowanie oraz obraz dziecka podczas spotkań diagnostycznych.

 

Badania najlepiej wykonać przed pierwszym spotkaniem diagnostycznym z dzieckiem.

Zalecamy wykonanie poniższych badań:

  • badania laboratoryjne z krwi:
    • morfologia z rozmazem
    • OB
    • CRP
    • próby wątrobowe
    • glukoza
    • lipidogram
    • kreatynina
    • jonogram (sód, potas)
    • TSH
    • IgE całkowite;
  • badanie ogólne moczu;
  • badanie kału na pasożyty, grzyby.

W sytuacji, kiedy dziecko nie reaguje na komunikaty werbalne, wskazane jest wykluczenie zaburzeń słuchu (wykonanie badania słuchu).

 

Jeśli dziecko odbyło konsultację neurologiczną i miało wykonane badanie EEG lub badanie obrazowe głowy (rezonans), prosimy o dostarczenie ich wyników.

 

W sytuacjach wymagających włączenia farmakoterapii zalecamy wykonanie badań laboratoryjnych z krwi:

  • morfologia z rozmazem
  • OB
  • CRP
  • próby wątrobowe
  • glukoza
  • lipidogram
  • kreatynina
  • jonogram (sód, potas)
  • TSH.

Badania opcjonalne:

  • Witamina D
  • B12

Zaleca się również wykonanie badania EKG zwłaszcza przy włączeniu leczenia metylofenidatem.

 

Powyższe badania wykonać można odpłatnie lub zlecić je może pediatra albo lekarz rodzinny. 

Gdzie odbywa się diagnoza AuDHD?

 

Spotkania i obserwacja dziecka odbywają się w Centrum Fiklon, na ulicy Wielickiej 20, Kraków. 

 

W przypadku braku możliwości spotkania osobistego w naszej krakowskiej siedzibie, możliwe jest przeprowadzenie wywiadu wstępnego oraz podsumowania z omówieniem wyników w postaci rozmowy zdalnej. 

Ile kosztuje diagnoza AuDHD?

Pełny proces diagnozy (6 spotkań)

Ankieta wstępna rozwojowa

Wywiad z rodzicami

Kwestionariusz CONNERS 3

Kwestionariusz ASRS

Badanie funkcji wykonawczych

Test MOXO

Badanie poziomu inteligencji

Badanie ADOS-2

Badanie przez psychiatrę dziecięcego

Konsultacje wielospecjalistyczne w zespole

Omówienie diagnozy z rodzicami

 

3600 PLN

Zespół diagnostyczny

Joanna Dulak
Joanna Dulak black arrow Psycholog, oligofrenopedagog, terapeuta osób w spektrum autyzmu, terapeuta integracji sensorycznej
Magdalena Story
Magdalena Story black arrow Psycholożka - diagnostka, terapeutka EEG - Biofeedback, terapeutka poznawczo-behawioralna w trakcie szkolenia
Magda Zapolnik
Magda Zapolnik black arrow Psycholog, psychoterapeuta psychoanalityczny w trakcie szkolenia
Paulina Cofór – Pinkowska
Paulina Cofór – Pinkowska black arrow Lekarz psychiatrii dzieci i młodzieży
Anna Słapek
Anna Słapek black arrow Psycholog dziecięcy, terapeuta osób w spektrum autyzmu
Ewelina Opalko
Ewelina Opalko black arrow Psycholog, psychoterapeuta, specjalistka w zakresie psychologii klinicznej osób dorosłych oraz psychoterapii dzieci i młodzieży, wykładowczyni w dziedzinie psychologii.
Aleksandra Szcześniak
Aleksandra Szcześniak black arrow Lekarz w trakcie specjalizacji z psychiatrii dzieci i młodzieży

Umów się na konsultację

Umów on-line

kontakt@fiklon.pl

 

Odpowiadamy szybko

 

 

Zadzwoń:

 

+48 502 201 208

 

8.00 – 20.00

 

(od poniedziałku do piątku)

 

Wielicka 20, Kraków

 

 

chłopiec wyciagający dłoń

Przeczytaj o neuroróżnorodności

Diagnoza ADHD: jakie objawy mogą niepokoić, kiedy i u kogo diagnozować?
ADHD

Diagnoza ADHD: jakie objawy mogą niepokoić, kiedy i u kogo diagnozować?
Objawy ADHD u dzieci – na co zwracać uwagę?
ADHD

Objawy ADHD u dzieci – na co zwracać uwagę?
Zespół Aspergera u dzieci
ASD

Zespół Aspergera u dzieci
Zespół Aspergera. Co go powoduje i jak wspomagać dziecko?
ASD

Zespół Aspergera. Co go powoduje i jak wspomagać dziecko?
Autyzm u dziewczynki: objawy i diagnoza
ASD

Autyzm u dziewczynki: objawy i diagnoza
Wczesne objawy autyzmu u niemowląt – jak rozpoznać pierwsze oznaki ASD
ASD

Wczesne objawy autyzmu u niemowląt – jak rozpoznać pierwsze oznaki ASD

Elektrostymulacja logopedyczna

Elektrostymulacja w logopedii to metoda obejmująca całą sferę ustno-twarzową. Ma na celu pobudzenie aparatu artykulacyjnego do lepszej pracy. Terapia jest stosowana w celu przyspieszenia rehabilitacji i poprawy funkcji mięśni odpowiedzialnych za artykulację, oddychanie oraz kontrolę napięcia mięśniowego w obrębie twarzy i jamy ustnej. Elektrostymulacja jest skutecznym uzupełnieniem leczenia logopedycznego i ortodontycznego.

Jakie są wskazania do elektrostymulacji w logopedii?

Elektrostymulacja jest szczególnie polecana przy:

  • nadmiernym ślinieniu;
  • nadwrażliwościach i podwrażliwościach;
  • zaburzeniach napięcia mięśniowego okolicy orofacjalnej;
  • nieprawidłowej pozycji spoczynkowej języka;
  • połykaniu infantylnym;
  • wadach wymowy;
  • wymowie nosowej;
  • dysfagii (zaburzenia pobierania, obróbki i połykania pokarmów);
  • zaburzeniach miofuncjonalnych;
  • wsparciu po zabiegu przecięcia wędzidełka;
  • zgrzytaniu zębami;
  • porażeniu nerwów: twarzowego, trójdzielnego, językowo-gardłowego;
  • zaburzeniu toru oddechowego.

Elektrostymulacja może pomóc w poprawie efektywności terapii logopedycznej, miofunkcjonalnej poprzez wzmocnienia lub rozluźnianie mięśni biorących udział w artykulacji i poprawę kontroli oddechowej.

Jak przebiega i ile trwa elektrostymulacja w logopedii?

Podczas terapii elektrostymulacyjnej, terapeuta stosuje niewielkie impulsy elektryczne, które są dostosowane do potrzeb dziecka. Impulsy te pomagają aktywować osłabione mięśnie i wspomagają ich wzmocnienie.

 

Proces terapii może obejmować:

  1. Elektrostymulacja mięśni twarzy i jamy ustnej – impuls elektryczny jest stosowany w okolicach mięśni odpowiedzialnych za mowę, aby wspomóc ich aktywność i poprawić artykulację.
  2. Elektrostymulacja w celu poprawy procesu oddychania – metoda ta jest stosowana, aby zwiększyć kontrolę nad oddechem, co jest istotne dla dzieci z problemami w rozwoju mowy.
  3. Zabiegi wspomagające kontrolę napięcia mięśniowego – elektrostymulacja może pomóc w redukcji nadmiernego napięcia mięśniowego, poprawiając koordynację w mowie.

Terapia odbywa się w cyklach, a długość i częstotliwość sesji są indywidualnie dopasowane do potrzeb dziecka. Typowa sesja trwa 15-40 minut i jest przeprowadzana regularnie, zazwyczaj kilka razy w tygodniu. Czas trwania całej terapii zależy od stopnia zaawansowania problemu.

 

Elektrostymulacja logopedyczna u dzieci jest zabiegiem bezpiecznym. Pacjenci odczuwają jedynie lekkie mrowienie na skórze, bądź wibracje mięśni wokół elektrod.

Cele elektrostymulacji w logopedii

  • Wzmocnienie mięśni odpowiedzialnych za mowę, takie jak mięśnie języka, warg, podniebienia i twarzy.
  • Poprawa kontroli oddechowej, co wspomaga płynność mowy i jej rytmiczność.
  • Zwiększenie skuteczności innych metod terapeutycznych poprzez wspomaganie procesu rehabilitacji.
  • Poprawa artykulacji i eliminacja trudności w wymowie spowodowanych osłabieniem mięśniowym.

Wykorzystywane metody

Elektrostymulacja jest jednym z elementów terapii logopedycznej. Podczas sesji wykorzystywane są różne technologie elektroterapii, które mogą obejmować:

  • TENS (przezskórna elektrostymulacja nerwów) – stosowana do stymulacji nerwów, co może pomóc w poprawie funkcji mięśni.
  • EMS (elektrostymulacja mięśniowa) – bezpośrednio stymuluje mięśnie odpowiedzialne za mowę i oddychanie.

Jakie są efekty elektrostymulacji w logopedii?

Skuteczność elektrostymulacji w logopedii zależy od wielu czynników, takich jak wiek dziecka, stopień zaawansowania problemu mowy oraz jego indywidualne predyspozycje.

 

Regularna elektrostymulacja może przyczynić się do:

  • Zwiększenia siły mięśni twarzy i jamy ustnej.
  • Lepszej kontroli nad artykulacją i wyrazistością mowy.
  • Usprawnienia prawidłowego, nosowego toru oddychania.
  • Poprawy motywacji do mówienia i aktywniejszego uczestnictwa w zajęciach logopedycznych.

Udział i rola rodzica w terapii

Chociaż zabiegi przeprowadza terapeuta, rodzice odgrywają kluczową rolę w procesie terapeutycznym.

 

Elektrostymulacja jest wsparciem terapii logopedycznej i nie zwalnia z zaleceń terapeutycznych, takich jak ćwiczenia domowe. Wsparcie w domu pomaga w utrwaleniu efektów terapii i zwiększa efektywność terapii.

Gdzie się odbywa terapia?

 

Terapia elektrostymulacyjna odbywa się w Centrum Fiklon, w Krakowie, na ulicy Wielickiej 20, w specjalnie wyposażonych gabinetach, które zapewniają komfort i bezpieczeństwo dziecka podczas zabiegów.

Ile kosztuje elektrostymulacja logopedyczna?

Pierwsze spotkanie

Spotkanie indywidualne z dzieckiem i rodzicami

 

240 PLN

Kolejne sesje

Indywidualna sesja terapeutyczna z dzieckiem (50 minut)

 

190 PLN

Kto prowadzi terapię?

Dorota Malżycka
Dorota Malżycka black arrow Neurologopeda kliniczny, oligofrenopedagog, terapeuta miofunkcjonalny, dogoterapeuta, terapeuta niemowląt, terapeuta karmienia.
Katarzyna Gołba
Katarzyna Gołba black arrow Neurologopeda, pedagog, terapeuta karmienia oraz terapeuta miofunkcjonalny
Agnieszka Oliwka
Agnieszka Oliwka black arrow Neurologopeda dziecięcy, logopeda, pedagog, terapeuta ręki.

Umów się na konsultację

Umów on-line

kontakt@fiklon.pl

 

Odpowiadamy szybko

 

 

Zadzwoń:

 

+48 502 201 208

 

8.00 – 20.00

 

(od poniedziałku do piątku)

 

Wielicka 20, Kraków

 

 

chłopiec wyciagający dłoń

Psychoterapia dzieci w Krakowie

Psychoterapia dzieci to metoda leczenia trudności natury psychicznej. To proces, w którym dziecko, przy wsparciu psychoterapeuty dziecięcego, uczy się rozumieć swoje emocje, myśli i zachowania oraz może w bezpiecznej sytuacji je przepracować.

Jakie są wskazania do podjęcia psychoterapii dzieci?

Dzieci mogą potrzebować psychoterapii z różnych powodów, które często są związane z ich emocjonalnym, społecznym i rozwojowym funkcjonowaniem. 

 

Na konsultację do psychoterapeuty dziecięcego warto zgłosić się, gdy dziecko przejawia przedłużające się trudności, które niepokoją rodziców np.:

  • nadmierna lękliwość;
  • agresywność, częste napady złości;
  • trudności w obszarze snu i jedzenia;
  • trudności w nauce;
  • problemy z dostosowaniem się do nowej sytuacji;
  • zachowania autoagresywne
  • trudności w relacjach rówieśniczych i/lub rodzinnych.

Psychoterapia może być też wartościową pomocą, w przypadku przeżywanych przez dziecko trudnych sytuacji życiowych (rozstanie opiekunów, utrata bliskiej osoby, poważny wypadek etc.).


Psychoterapia dla dzieci jest dostosowana do ich potrzeb i wieku, a jej celem jest wspieranie zdrowego rozwoju emocjonalnego oraz społecznego. 

Jak przebiega i ile trwa psychoterapia u dzieci?

Ze względu na złożoność psychiki dziecka i jego rozwój, bardzo trudno wskazać czas trwania psychoterapii. Początek procesu jest jednak z góry określony. 

 

Konsultacje z rodzicami

 

Na pierwsze 1-2 spotkania zapraszani są rodzice dziecka. Podczas wizyty terapeuta poznaje powody zgłoszenia się, aktualne funkcjonowanie dziecka oraz jego historię życiową. 

 

Konsultacje z dzieckiem

 

Kolejne 1-2 spotkania odbywają się z dzieckiem, służą one jego poznaniu i wstępnej diagnozy trudności. Ilość spotkań ustalana jest na bieżąco z rodzicami. Etap konsultacji kończy się podsumowaniem, omówieniem obserwacji, określeniem obszarów trudności i wyborem najkorzystniejszej formy pomocy dziecku i rodzicom.

 

Na spotkaniu podsumowującym może okazać się, że dziecko potrzebuje psychoterapii indywidualnej, wsparcia psychologicznego, konsultacji u innego specjalisty np. psychiatry dziecięcego lub neurologa. 

 

Terapeuta może również zalecić inną formę pomocy np. spotkania psychoedukacyjne dla rodziców, terapię indywidualną rodzica, terapię pary lub terapię rodzinną. 

 

Proces terapii indywidualnej dziecka

 

Po wspólnym podjęciu decyzji o terapii indywidualnej, ustalany jest stały termin dla spotkań z dzieckiem i zasady terapii, które są omawiane wspólnie z terapeutą przed rozpoczęciem procesu.

 

Terapia dzieci bazuje głównie na aktywności zabawowej dziecka. Dla dziecka zabawa jest naturalną formą przekazywania swojego życia emocjonalnego, w trakcie jej odgrywania prezentuje swoje ważne sprawy i konflikty, prezentuje to jak je przeżywa, jak sobie z nimi radzi.

 

Symboliczna aktywność zabawowa dzieci z terapeutą, który zapewnia bezpieczną bazę dla umysłu dziecka, który rozpoznaje i potwierdza stany psychiczne dzieci, jest kluczowo związana ze zdolnością dzieci do rozumienia ich własnych wewnętrznych doświadczeń, co leży u podstaw zdolności do regulacji afektu. 

 

Po konsultacjach wstępnych, psychoterapeuta spotyka się z rodzicami, określając zaobserwowane trudności i wskazując ich możliwą przyczynę oraz omawia też plan i proponowane narzędzia. Informuje też rodziców o możliwym przebiegu terapii i czasu jej trwania – najczęściej proces ten trwa kilka do kilkunastu miesięcy. 

 

W ramach psychoterapii, terapeuta prowadzi cotygodniowe sesje z dzieckiem. Regularność sesji jest bardzo istotna dla przebiegu procesu, ponieważ podstawowym aspektem pracy terapeutycznej jest budowanie relacji z terapeutą oraz stałości i poczucia bezpieczeństwa. 

 

W rezultacie powstaje tzw. kontrakt terapeutyczny – zbiór zasad związanych z prowadzeniem terapii. Odpowiedzialni za przestrzeganie kontraktu są rodzice dziecka.

 

Efektywność terapii psychologicznej dzieci wyznaczona jest wieloma, bardzo zróżnicowanymi czynnikami. Od indywidualnych predyspozycji, wpływu środowiska wychowawczego po potrzeby i deficyty dziecka. Przede wszystkim ważne jest nawiązanie odpowiedniej współpracy z dzieckiem i rodzicem.

 

Cele psychoterapii

Cele psychoterapii ustalane są indywidualnie, w zależności od potrzeb dziecka i jego rodziny. W trakcie trwania procesu terapeutycznego można je również modyfikować.  

 

Ogólnym celem jest leczenie zaburzeń natury psychicznej, pomoc w lepszym rozumieniu siebie i nabywaniu umiejętności do radzenia sobie z problemami emocjonalnymi, społecznymi i behawioralnymi, a także wsparcie w sytuacjach trudnych, kryzysowych.

 

Cele realizowane są ramach pracy indywidualnej dziecka oraz spotkań psychoedukacyjnych i wspierających z rodzicami.

Wykorzystywane metody

W przypadku pracy z młodszymi dziećmi terapeuta analizuje nie tylko treść wypowiedzi, opowieści dziecka wnoszone w trakcie sesji, ale w dużej mierze materiał wyłaniający się z niedyrektywnej zabawy, rysunków i zachowania.

 

Terapeuta poddaje analizie również stany emocjonalne dziecka oraz własne podczas procesu terapii. Psychoterapeuta staje się dla pacjenta znaczącą emocjonalnie osobą, dzięki której możliwe jest przeżycie doświadczenia korektywnego, mającego na celu wprowadzenie zmian w strukturach emocjonalnych i poznawczych.

Jakie są efekty psychoterapii u małych dzieci?

Psychoterapia u małych dzieci przynosi pozytywne efekty w obszarze emocjonalnym i poznawczym, wspierając również prawidłowy rozwój dziecka.

 

Dzięki pracy terapeutycznej obserwować można u dziecka:

  • Zmniejszenie lub zanik niepokojących objawów: Dzieci uczą się radzić sobie z trudnymi emocjami, co może prowadzić do zmniejszenia objawów takich jak drażliwość, problemy ze snem, zachowania agresywne, trudności w koncentracji itd.
  • Lepsze radzenie sobie z emocjami: Psychoterapia pomaga dzieciom w lepszym rozumieniu i wyrażaniu swoich emocji. Dzieci uczą się identyfikować swoje uczucia oraz radzić sobie z trudnościami emocjonalnymi, złością i lękiem oraz wyrażać je w bardziej przystosowawczy sposób.
  • Rozwój umiejętności społecznych: Dzieci uczestniczące w terapii często poprawiają swoje umiejętności interpersonalne, co przekłada się na bardziej pozytywne relacje z rówieśnikami i rodziną. 
  • Zwiększenie pewności siebie: Dzieci uczą się, jak radzić sobie z wyzwaniami, co zwiększa ich poczucie własnej wartości.
  • Zrozumienie siebie: Dzieci poprzez zabawę i różnorodne aktywności terapeutyczne mają szansę na lepsze zrozumienie swoich potrzeb i przeżyć.

Udział i rola rodzica w psychoterapii małego dziecka

W psychoterapii – bardzo istotna jest triada: dziecko, rodzic, specjalista. Tylko pełna współpraca rodziców z terapeutami może przynieść oczekiwane efekty.

 

Współpraca z rodzicami jest nieodłącznym elementem terapii indywidualnej dziecka. 

 

Psychoterapeuta regularnie spotyka się z rodzicami w ustalonych dodatkowo terminach, ilość spotkań jest dostosowana do potrzeb. W ramach tych spotkań informuje rodziców o przebiegu terapii i co ok. 4-8 sesji będzie zapraszał rodziców do rozmowy na temat jej przebiegu oraz poruszanych wątków i pojawiających się zachowań dziecka. 

 

Prosimy Was też o obserwację i komunikację postępów – informacje o tym, jak dziecko się zachowuje i jaką przyjmuje postawę w różnych sytuacjach. 

 

Gdzie się odbywają się sesje psychoterapii dzieci?

 

Spotkania odbywają się stacjonarnie, w Centrum Fiklon, na ulicy Wielickiej 20, Kraków. 

 

W przypadku tej terapii nie ma możliwości odbywania jej zdalnie. 

Ile kosztuje psychoterapia dzieci?

Pierwsze spotkanie z rodzicami

1-2 spotkania indywidualne z rodzicami

 

240 PLN

Kolejne sesje

Indywidualna sesja terapeutyczna z dzieckiem (50 minut)

 

200 PLN

Kto prowadzi psychoterapię dziecięcą?

Magda Zapolnik
Magda Zapolnik black arrow Psycholog, psychoterapeuta psychoanalityczny w trakcie szkolenia
Natalia Miernik-Czort
Natalia Miernik-Czort black arrow Psycholog dziecięcy, psychoterapeuta dziecięcy w trakcie szkolenia
Piotr Tandyrak
Piotr Tandyrak black arrow Psychoterapeuta dziecięcy w trakcie szkolenia, pedagog
Ewelina Opalko
Ewelina Opalko black arrow Psycholog, psychoterapeuta, specjalistka w zakresie psychologii klinicznej osób dorosłych oraz psychoterapii dzieci i młodzieży, wykładowczyni w dziedzinie psychologii.

Umów się na konsultację

Umów on-line

kontakt@fiklon.pl

 

Odpowiadamy szybko

 

 

Zadzwoń:

 

+48 502 201 208

 

8.00 – 20.00

 

(od poniedziałku do piątku)

 

Wielicka 20, Kraków

 

 

chłopiec wyciagający dłoń

Psychoedukacja rodziców dzieci z ADHD

Otrzymanie diagnozy ADHD dziecka pomaga zrozumieć przyczyny problemów, ale jest też dla rodziców trudnym momentem – emocjonalnie i poznawczo. Co to oznacza dla mojego dziecka? Jak mogę mu pomóc? Jak będzie się rozwijało i czy ADHD minie? Zrozumienie neuroróżnorodności i uzyskanie praktycznych wskazówek dotyczących codziennych sytuacji jest zasobem, który pomoże rodzicom mądrze wspierać dzieci z nadaktywnością. Dziesiątki rozmów z rodzicami zaowocowało stworzeniem programu psychoedukacji – to 5 spotkań o konkretnych tematach, które wyposażą rodziców w wiedzę i narzędzia. 

Dlaczego psychoedukacja rodziców?

Nasz program skierowany jest do rodziców, którzy otrzymali diagnozę ADHD u swojego dziecka. Pomyślany jest jako praktyczne wsparcie i odpowiedź na pytania, które wielokrotnie słyszymy. 

 

Po otrzymaniu diagnozy wyzwania pojawiają się w co najmniej kilku obszarach:

  • emocje – u dziecka i rodziców – podpowiadamy, jak je lepiej zrozumieć i jak radzić sobie z emocjami, które czuje rodzic;
  • wiedza – opowiadamy, co wiadomo o umyśle dzieci z deficytem uwagi i jak się z nimi komunikować;
  • codzienne życie – jak radzić sobie w typowych sytuacjach – wychodzenia z domu, zabawy, praco domowych, odrabiania lekcji, podróży, kontaktów z rówieśnikami;
  • administracja i szkolnictwo – jaką placówkę wybrać i współpracować z nauczycielami.

Chcemy odpowiedzieć na typowe pytania, które – w naturalny sposób – pojawiają się w takim momencie życiowym. 

 

W trakcie programu uzyskasz odpowiedzi na m.in.: poniższe pytania:

  • Czym jest ADHD i jak funkcjonuje umysł dziecka z nadaktywnością ruchową?
  • Jak rozwijają się dzieci z ADHD?
  • Czego potrzebują w środowisku?
  • Jaka placówka będzie odpowiednia dla dziecka?
  • Jaką pomoc mogą uzyskać rodzice dzieci z diagnozą ADHD?
  • Jak wspierać dziecko w samodzielności i samoregulacji?
  • Jak dostosować pokój i przestrzeń dziecka do jego potrzeb?

ADHD jest złożonym zaburzeniem neurorozwojowym, dlatego chcemy pomóc rodzicom lepiej poznać umysł ich dziecka i podpowiedzieć, w jaki sposób wspierać je w domu, placówce edukacyjnej, w trakcie podróży czy w momencie zmian życiowych. 

 

Zgłoś się do programu –>

 

Program psychoedukacji dla rodziców dzieci z ADHD i ADD

oraz inne informacje praktyczne dla uczestników

Program psychoedukacji składa się z 5 spotkań.

1. 

Zrozumieć ADHD i ADD - spotkanie z psychologiem

Na wstępie psycholog dziecięcy pomoże rodzicom lepiej zrozumieć, jak funkcjonuje umysł dziecka z ADHD i jak przekłada się to na jego zachowania. 

 

Czym jest ADHD i ADD? Wyjaśnimy, co to znaczy mieć ADHD oraz jakie są różne jego objawy. Porozmawiamy o wątpliwościach rodzica co do tego, które zachowania mogą być objawami ADHD, a które są np. kwestią strategii wychowania.

 

Jakie są mocne i słabe strony mojego dziecka z ADHD? Porozmawiamy o tym, jak zauważyć, co dziecko robi dobrze, a co sprawia mu trudności. Poruszymy temat akceptacji diagnozy: jak poradzić sobie z emocjami rodzica? Mity o ADHD: obalamy fałszywe przekonania i podpowiadamy, co warto wiedzieć, aby lepiej wspierać swoje dziecko?

 

Jak mogę wspierać moje aktywne dziecko? Dowiesz się, jak możesz pomóc swojemu dziecku w codziennym życiu i w terapii psychologicznej. Otrzymasz też polecenia książek o tematyce ADHD.

2. 

Edukacja dziecka z ADHD i wybór placówki

To spotkanie poświęcone jest wsparciu, na które może liczyć dziecko i rodzice w ramach systemu edukacji i poradnictwa. Opowie o tym pedagog i terapeutka. 

 

Jak wspierać dziecko z ADHD w zakresie edukacji? Zastanowimy się jakie metody mogą okazać się skuteczne we współpracy z nauczycielami, porozmawiamy o tym jak radzić sobie z trudnościami pojawiającymi się w komunikacji z placówką, o zmianie szkoły, kolejnych etapów edukacji.

 

Jaką szkołę wybrać? Zastanowimy się jaki rodzaj szkoły lub przedszkola będzie dla dziecka najbardziej odpowiedni. Wspólnie rozważymy również alternatywne metody edukacji, nauczanie indywidualne, placówki w nurtach Montessori lub Waldorf, w których dziecko ma szansę jak najlepiej rozwijać swój potencjał.

 

Jak pomóc dziecku z nauką w domu? Porozmawiamy o tym jak wesprzeć dziecko w odrabianiu zadań domowych czy nauce na sprawdziany. Zastanowimy się jakie metody planowania pracy i motywowania mogą okazać się skuteczne. 

3. 

Emocje, komunikacja i relacje dzieci z ADHD

Celem tej rozmowy jest omówienie roli emocji dziecka i radzenia sobie z nimi, przedstawienie różnych aspektów komunikacji z dzieckiem z ADHD oraz budowanie relacji z otoczeniem.

 

Jak rozpoznać emocje mojego dziecka? Porozmawiamy o tym, jak zauważyć, co czuje dziecko i jak to wyraża. Poruszymy temat samooceny, trudności w przyjmowaniu porażki, wyrażania złości.

 

Co robić, gdy u dziecka pojawiają się trudne zachowania? Nauczymy się strategii radzenia sobie z sytuacjami, gdy dziecko jest zdenerwowane lub ma napady złości. Postaramy się znaleźć praktyczne strategie na co dzień: jak ułatwić życie rodzinie?

 

Jak wesprzeć motywację dziecka? Porozmawiamy o technikach wspierających motywację dziecka do podjęcia działania i sposobach na realizowanie zaplanowanych aktywności.

 

Techniki relaksacyjne. Zaproponujemy proste metody relaksacji, które mogą pomóc w uspokojeniu dziecka.

 

4. 

Regulacja i doświadczenia sensoryczne - spotkanie z terapeutą SI

Na tym spotkaniu terapeutka SI opowie o tym, jak funkcjonuje sensorycznie dziecko w spektrum autyzmu i w jaki sposób rodzic może je wspierać na co dzień w tym obszarze. 

 

Jak pomóc dziecku w samoregulacji? Jak pomagać mu w codziennych sytuacjach. 

 

Jak unikać przeciążenia sensorycznego. W jaki sposób zapewnić dziecku otoczenie i zajęcia dostosowane do jego możliwości. 

 

Szukanie sposobów na wyciszenie. Wskażemy czynności i rutyny, które pomogą w samoregulacji. 

5. 

Rutyna i samodzielność dziecka z ADHD

W trakcie ostatniego spotkania rodzice mogą porozmawiać z psychologiem rozwoju i wzrastaniu do samodzielności. 

 

Dlaczego rutyna dla dzieci z ADHD jest tak ważna? Porozmawiamy o tym, jak ustalić codzienny plan dnia dla dziecka. Zastanowimy się, co może być przydatne w nadaniu aktywnościom dziecka struktury i uporządkowaniu ich.

 

Jak wybrać odpowiednią terapię? Dowiesz się, na co zwracać uwagę przy wyborze terapii dla swojego dziecka.

 

Wsparcie dla rodziny. Porozmawiamy o tym, jak dbać o siebie jako rodzic oraz jak wspierać siebie nawzajem w rodzinie.

 

Spojrzymy na rodzinę jak na zespół: jak wspierać się nawzajem w wychowaniu dziecka z ADHD? Poruszymy temat współpracy ze szkołą: jak zaangażować nauczycieli? Zaproponujemy metody wsparcia emocjonalnego dla rodziców i podpowiemy gdzie szukać pomocy?

Kiedy odbywają się spotkania?

Każde ze spotkań umawiane jest indywidualnie i przeprowadzamy je w centrum Krakowa (Wielicka 20), w godzinach odpowiednich dla rodziców lub on-line.

 

Sugerujemy realizację programu w ciągu 3-4 tygodni od pierwszego spotkania. 

Jak wyglądają konsultacje?

Każda z konsultacja trwa do 50 minut i ma wstępny program oraz listę tematów, które omawiamy.

 

Są to jednak spotkania, które mają służyć rodzicom, dlatego w trakcie rozmowy podążamy za tematami i odpowiadamy na pytania. Warto mieć je spisane przed spotkaniem.

Kto prowadzi spotkania dla rodziców?

Spotkania prowadzone są przez specjalistów mających wieloletnie doświadczenie w pracy diagnostycznej i terapeutycznej z dziećmi neuroatypowymi, w tym dziećmi z diagnozą ADHD, dzięki czemu rozumieją dobrze to zaburzenie neurorozwojowe.

Zespół prowadzący psychoedukację

Magdalena Medyńska
Magdalena Medyńska black arrow Terapeutka pedagogiczna, oligofrenopedagog, terapeutka osób w spektrum autyzmu, nauczycielka Montessori, terapeutka ręki, specjalistka AAC, trenerka TUS
Joanna Dulak
Joanna Dulak black arrow Psycholog, oligofrenopedagog, terapeuta osób w spektrum autyzmu, terapeuta integracji sensorycznej
Magdalena Story
Magdalena Story black arrow Psycholożka - diagnostka, terapeutka EEG - Biofeedback, terapeutka poznawczo-behawioralna w trakcie szkolenia
Magda Zapolnik
Magda Zapolnik black arrow Psycholog, psychoterapeuta psychoanalityczny w trakcie szkolenia
Aleksandra Jutrzenka-Trzebiatowska
Aleksandra Jutrzenka-Trzebiatowska black arrow Terapeuta integracji sensorycznej, terapeuta ręki, nauczyciel edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej, nauczyciel wychowania fizycznego, instruktor gimnastyki korekcyjnej.
Piotr Tandyrak
Piotr Tandyrak black arrow Psychoterapeuta dziecięcy w trakcie szkolenia, pedagog
Anna Słapek
Anna Słapek black arrow Psycholog dziecięcy, terapeuta osób w spektrum autyzmu
Ewelina Opalko
Ewelina Opalko black arrow Psycholog, psychoterapeuta, specjalistka w zakresie psychologii klinicznej osób dorosłych oraz psychoterapii dzieci i młodzieży, wykładowczyni w dziedzinie psychologii.

Co otrzymamy w ramach psychoedukacji?

W ramach program psychoedukacji rodzice otrzymują:

  • 5 spotkań ze specjalistami rozwojowymi;
  • Możliwość zadawania pytań i rozwiewania pojawiających się wątpliwości;
  • Wskazówki dotyczące wyboru placówki dostosowanej do potrzeb i możliwości dziecka oraz pracy z nauczycielami;
  • Lepsze rozumienie funkcjonowania dziecka z ADHD;
  • Techniki pracy z dzieckiem w codziennych sytuacjach;
  • Listę książek i materiałów, które pomogą w rozumieniu ADHD;
  • Kontakty i wskazówki dotyczące możliwości wsparcia.

Gdzie odbywają się spotkania?

 

Konsultacje odbywają się w Centrum Fiklon, na ulicy Wielickiej 20 w Krakowie. 

 

W przypadku braku możliwości spotkania osobistego, możliwe jest prowadzenie spotkań zdalnie, za pomocą platformy Google Meet.

Ile kosztuje program psychoedukacji?

Pełny proces (5 spotkań indywidualnych)

3 spotkania z psychologiem dziecięcym

1 spotkanie z pedagogiem

1 spotkanie z terapeutą SI

 

950 PLN

Umów się na konsultację

Umów on-line

kontakt@fiklon.pl

 

Odpowiadamy szybko

 

 

Zadzwoń:

 

+48 502 201 208

 

8.00 – 20.00

 

(od poniedziałku do piątku)

 

Wielicka 20, Kraków

 

 

chłopiec wyciagający dłoń

Dowiedz się więcej o ADHD i ADD

Diagnoza ADHD: jakie objawy mogą niepokoić, kiedy i u kogo diagnozować?
ADHD

Diagnoza ADHD: jakie objawy mogą niepokoić, kiedy i u kogo diagnozować?
Diagnoza ADHD i co dalej – jak pomóc dziecku
ADHD

Diagnoza ADHD i co dalej – jak pomóc dziecku
Koncentracja uwagi u dzieci – jak się rozwija i jak ją poprawiać
Psychologia

Koncentracja uwagi u dzieci – jak się rozwija i jak ją poprawiać
Integracja sensoryczna – na czym polega diagnoza i terapia SI?
Integracja sensoryczna

Integracja sensoryczna – na czym polega diagnoza i terapia SI?
Objawy ADHD u dzieci – na co zwracać uwagę?
ADHD

Objawy ADHD u dzieci – na co zwracać uwagę?
Reakcja na diagnozę. Co może odczuwać rodzic?
Diagnoza

Reakcja na diagnozę. Co może odczuwać rodzic?